| |
| | Διαλογος Συνειδησεων |  | | | χωρίς περιττά σχόλια, θα μιλήσουν οι συνειδήσεις πια με κάθε φρικτή αλήθεια | | |
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ
Κοιμάσαι ήσυχα το βράδυ, έχεις κρεβάτι…
Ζεις μες στην ασφάλεια, έχεις και σπίτι..
Πίνεις και καφέ σε μια πλατεία, έχεις τα λεφτά..
Νιώθεις καλά, το άλλο σου μισό σε προσέχει…
Δε σ’απατά και σ’αγαπάει…
Όλα καλά στη μίζερη μικροαστική ζωούλα σου..
Μέχρι πρότινος..
Σήμερα αποφάσισες να γίνεις άνθρωπος..
Να δεις με τα μάτια, ν’ακούσεις με τ’αυτιά σου..
Να μυρίσεις τις ανάσες θανάτου που βρωμάνε δίπλα σου..
Βρόμα οι σάπιες ψυχές..
Αυτές που μασκαρεύονται και σαν κλόουν σε χλευάζουν..
Μπροστά στα μούτρα σου, κι εσυ;
Εσύ χαίρεσαι… είσαι ακόμα εγκλωβισμένος και δεν καταλαβαίνεις.
Έτσι λες τουλάχιστον..
Τώρα… αποφάσισες να γίνεις άνθρωπος!!
Μάλιστα… και τι είναι αυτό… σκέφτεσαι…
Δεν το χεις ξανακάνει και σου φαίνεται δύσκολο…
Αλλά … το αποφάσισες…
Και αρχίζεις…
Αφορμή το χθες και αγώνας το σήμερα.
Τα γεγονότα σκληρά και σε τρομάζουν…
Αντιλαμβάνεσαι την κατάντια και αναρωτιέσαι…
… που ζούσα εγώ;;;
Ναι, αποφάσισα να γίνω άνθρωπος..
Να ορθώσω ανάστημα , να γίνω ευαίσθητος , να διεκδικήσω..
Αυτό που μου ανήκει δικαιωματικά… τον εαυτό μου..
Το αύριο .. το μέλλον μου …
Αφορμή μια δολοφονία… εν ψυχρώ.. δολοφονία ναι..
Αδίστακτα χέρια που κάρφωσαν ένα αδύναμο σώμα..
Με λίγες εμπειρίες στην πλάτη.. ούτε δυο δεκαετίες..
Κρίμα… γιατί;; αυτά τα γαμημένα γιατί που απάντηση δε θα βρεις ποτέ..
Αυτά σε κυριεύουν … μαζί και φόβος.. ίσως ενοχές.
΄΄που ήμουν εγώ; ΄΄
Πιάνεις κι εσύ μια μολότοφ.. έτσι , είναι της μόδας..
Δεν ξέρεις τι άλλο να κάνεις… πώς να αντιδράσεις…
Για ποια ψυχή να κλάψεις… απλά διεκδικείς..
Αυτό που ποτέ δεν θα σου δώσουν…
Ξύπνα!!! Σου φωνάζει μέσα σου κάτι…
Άμα δε στο δώσουν , παρ’το μόνος σου..
Μάθε να αγωνίζεσαι.. έτσι για το γαμώτο…
Ναι… εσύ προσπάθησες…
Μικρός ο διάλογος συνειδήσεων…
Αποφάσισες να γίνεις άνθρωπος … για λίγο…
Νίπτω τας χείρας μου…
Δείλιασες.. γιατί;
Σήμερα είσαι άνθρωπος όπως θες να πιστεύεις, κι αύριο θα αναβάλεις την κάθαρση της ψυχής σου… για ακόμα μια φορά!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
peiraiotissa
08-12-2008 @ 06:40 | ::theos.:: ::cry.:: | | poetryf
08-12-2008 @ 06:41 | Ναι, αποφάσισα να γίνω άνθρωπος..
Να ορθώσω ανάστημα , να γίνω ευαίσθητος , να διεκδικήσω..
Αυτό που μου ανήκει δικαιωματικά… τον εαυτό μου..
Το αύριο .. το μέλλον μου …
Αφορμή μια δολοφονία… εν ψυχρώ.. δολοφονία ναι..
Αδίστακτα χέρια που κάρφωσαν ένα αδύναμο σώμα..
Ναι είναι γαμημένα αυτά τα γιατί ... κι εσύ μάτια μου το γνωρίζεις καλύτερα από όλους!
Μου αρκει που διαλέχθηκες με τη συνειδηση σου και εξόρυξες απο μέσα σου το φως....
| | mychoco
08-12-2008 @ 12:46 | Πιάνεις κι εσύ μια μολότοφ.. έτσι , είναι της μόδας..
Δεν ξέρεις τι άλλο να κάνεις… πώς να αντιδράσεις…
Για ποια ψυχή να κλάψεις… απλά διεκδικείς..
Αυτό που ποτέ δεν θα σου δώσουν…
Ξύπνα!!! Σου φωνάζει μέσα σου κάτι…
Άμα δε στο δώσουν , παρ’το μόνος σου..
Μάθε να αγωνίζεσαι.. έτσι για το γαμώτο…
Αγωνιστικό!Εξαιρετικό....Μπράβο σου Ελένη μου!!!!
::up.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
