Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεν ξέρω για τον τίτλο.. απλές σκέψεις
 δεν ξέρω...θα ήθελα ν'ακούσω τις απόψεις σας σήμερα..γιατί ίσως κάνω λάθος..ίσως το βλέπω λάθος..
 
Δεν είναι μία απαράμιλλη στιγμή
ούτε βοριάς για να σκοντάφτει η ζωή μας
εμείς μετράμε και κρατάμε τους ανθρώπους
Σ'ένα κομμάτι της καρδιάς μέσα χωράμε
όσους αξίζουν τα δυο πέταλα ουρανό

Κι ονειρευόμαστε μαζί τους κόκκινα χρόνια
κι έρχονται ύστερα στιγμές που μας πονάνε
στιγμές που λέμε αν αξίζει ν'αγαπάμε ανθρώπους κρύους,
δειλινά ζωγραφιστά σ'έναν επίπεδο και λείο ορίζοντα

Ανθρώπους τυλιγμένους σ'ένα σκληρό χαρτί
που έχουν την απόσταση καλύτερή τους φίλη
κι ο εαυτός τους πολεμάει να κρυφτεί
πίσω από ουίσκι κι από καπνούς τσιγάρων
Που τολμάει να κρυφτεί πίσω απ'τη νύχτα...
ο εαυτός τους φυγάς της ίδιας της ζωής τους

Ονειρευτήκαμε πολλά,
γεμίσαμε τα μάτια εικόνες
τα χέρια χαρταετούς και ταξιδέψαμε

Μα απ'τις άκρες των δαχτύλων τρέχαν φόβοι μας
μήπως απλά ακροβατούν στο κόσμο αυτοί που αγαπάμε
μην έχοντας ζωή

Σαν σκέτες υπάρξεις σε μίζερα χέρια
που δεν εκτιμούν τη ζωή που κρατάνε
την βάζουν και πίνει να πάψει να νιώθει
να νιώθει τί;
Πόσο σκατά είναι,πως δεν τους καλύπτει;
Να νιώθει σαν ποιον;
Σαν μόνος διαβάτης που πέρασε χρόνια ζητώντας προσοχή
εκτίμηση και θέση να τον βάλουν;

[I]Πόσο να σε εκτιμήσει κάποιος αν ο ίδιος δεν εκτιμάς εσένα
πόσο να σε βοηθήσει αν [U]σ'αρέσει[/U] να καταστρέφεσαι
και ΠΩΣ;[/I]

Δεν μπορούμε ν'αγαπάμε κάποιον που δεν αγαπά τον εαυτό του
που δεν τον προσέχει,δεν τον υπολογίζει
δεν μπορούμε να κάνουμε όνειρα δίπλα σ'έναν άνθρωπο
που το μόνο του μέλημα είναι αν θα ξημερώσει αύριο
για να πνίξει και πάλι την μελαγχολία των άδειων στιγμών του σ'ένα άρρωστο χιούμορ

[I]Και δεν ξέρω αν μπορούμε ν'αλλάξουμε τον τρόπο που κοιτάζει..
γίνεται με τον καιρό ν'αγαπήσει αυτό που είναι;[/I]

Δεν αξίζει να ζούμε με σκέτες υπάρξεις
γιατί τα πέταλα απ'τη ζωή που πέφτουν δεν ξαναβγαίνουν
οι στιγμές που χάνονται,δεν ξανακερδίζονται
απλά αναπληρώνονται

Κι αν νιώθουμε να στάζουμε εγωισμό,
θα πρέπει να προσέχουμε τα άκρα
αγάπη δεν σημαίνει καταπάτηση



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.
 
heardline
10-12-2008 @ 04:44
Ξεκινώ πρώτος, αν προλάβω, σημασία δεν έχει βέβαια, απλώς έτυχε και δεν έχει γράψει κάποιος ως τώρα.

Και βέβαια αγάπη δε σημαίνει καταπάτηση, αγάπη σημαίνει να εκτιμάς τον άλλο και να βρίσκεις όμως πράγματα να εκτιμήσεις πάνω του, δηλαδή αντίστοιχη αγάπη που να φαίνεται μέσα από πράξεις κ.λ.π. πράγματα. Ένας χριστός κατέβηκε στη γη και έκανε θαύματα, έδειξε σημεία γραφής για να τον εμπιστευτούμε. Είναι γνωστό αυτό το θέμα από τους Θεολόγους, η γυναίκα μου Θεολόγος είναι και τα γνωρίζω από πρώτο χέρι.
Ήθελα λοιπόν να καταλήξω στο εξής: Η αγάπη δεν προφέρεται μόνο, αποδεικνύεται και εμπράκτως.

Την καλημέρα μου στη φίλη !!!!!!!!!!!!
utterly sweet
10-12-2008 @ 04:53
Σωστά αυτά που λες,και το αν νοιάζεσαι και αγαπάς τον άλλο είναι κάτι που φαίνεται απ'τις πράξεις σου στις δυσκολίες!Όμως αν εκείνος προβάλλει τα αρνητικά του και δεν εκτιμά τον εαυτό του μπορείς να να τον κάνεις εσύ να τα δει;
swordfish
10-12-2008 @ 05:11
΄Οχι κορίτσι μου δεν μπορείς να τον κάνεις να τα δει! Απλά να τον βοηθήσεις μήπως και τα δει και καταφέρει να εκτιμήσει τον εαυτό του ακόμη και με αυτά τα αρνητικά του, όπως είναι, τότε μόνο μπορεί να υπάρξει μία νέα αρχή!
Γιώργος_Κ
10-12-2008 @ 05:28
Το αποθηκεύω στα αγαπημένα για ανάγνωση, θα απαντήσω με τον τρόπο μου άμεσα! Ευχαριστώ!
Σελίνα
11-12-2008 @ 07:38
Από εμπειρία...
τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να σου προσφέρουν τίποτα θετικό. Ίσως μόνο κάποιες λίγες και μικρές στιγμές, που από απόσταση χρόνου θα δεις ότι ήταν κόκκος σκόνης σε χωματερή. Τέτοιοι άνθρωποι σε ρουφάνε και σ' αφήνουν στάσιμο να ασχολείσαι μόνο με τα προβλήματά τους. Συνήθως τα προβλήματα υπάρχουν μόνο στην φαντασία τους. Παρ' ολ' αυτά σε κάνουν να το πιστέψεις ότι είναι δυστυχείς. Συχνά απέναντί τους νιώθεις ενοχές, κυρίως όταν κάνεις πράγματα θετικά για σένα. Το μόνο που μπορεί κανείς να πετύχει είναι να χάσει λιγότερο ή περισσότερο χρόνο ή χρόνια μαζί τους, προσπαθώντας να τους σώσει. Δεν σώζονται γιατί αυτός απλά είναι ο χαρακτήρας τους. Δεν είναι κάτι που τους έτυχε, είναι απλά ο εαυτός τους.
Από τη στιγμή που έχεις καταλήξει σε αυτά που γράφεις, ούτε λεπτό δε θα πρεπε- κατ'εμε- να είσαι ακόμη εκεί.
Ακούγομαι απόλυτη- και είμαι- αλλά το έχω δει και το έχω κάνει μέχρις εσχάτου βαθμού. Και τα χρόνια μας είναι πολύ σημαντικά για να σπαταλιούνται σε μια τετοια προσπάθεια.
Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου, αλλά ένιωσα τελείως "οικεία" την κατάσταση ...
την καλησπέρα μου

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο