| |
Ερειπωμένες εκδοχές, νυχτιάς μαινάδα,
ακυρωμένα της αγάπης τα ρητά
με διχασμένα, το παρόν, και το μετά,
ισχύ είχε μόνο του Αντίο η γανάδα,
κι όσοι σ’ αγάπησαν: νεκροί, είτε, φυτά…
Αποδεκτά της μαύρης μοίρας τα τσιτάτα
τι να προσδέσεις στην τροχιά του ιδεατού
άδειαζε η ζήση στον χυμό ενός λωτού
ως να ρθει η λήξη στης αγάπης την παράτα
μέχρι να δεις τις εκδοχές μου η προτού….
Μισογεμάτο της καρδιάς σου το κανίστρι
τα λόγια σπέρνεις , αδυσώπητα, στυγνά
με αλλοπαρμένα της φυλής τα νεογνά
σε μαύρη μοίρα σε πετάξαν οι Μαϊστροι
σ άγρια χώματα, σε ξέφωτα στεγνά.
Σε αλλείψαν τώρα με εκδοράς αρχαίο αίμα
συγχρωτισμένος με μια νίκη περιττή
ζωγραφισμένος σε απόγνωσης χαρτί
γιοφύρι ερείπιο, στου έρωτα το ρέμα,
δεν σε καλούνε στης αγάπης τη γιορτή
26/11/08
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
