Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της φυγής η λάμψη
 
Απ’ της νύχτας το θεμέλι
μέχρι των χειλιών το μέλι
τις διαδρομές σου κάνεις
ως να βρεις τις Κυριακές.
Με γαρύφαλλο στο πέτο
μπαίνεις σε μιζέριας γκέτο
την αγάπη να ξεκάνεις,
και τον έρωτά μας καις.

Απ’ το κλάμα ως το φιλί σου
φράζεις την ανατολή σου
να μην έρθει η συννεφιά μου
και στο φως γίνω μπελάς.
Σ’ αγαπώ λες, κι είναι ψέμα,
μ’ ακυρώνεις μ’ ένα βλέμμα
ξωτική είσαι ομορφιά μου
μα αλλού έρωτα πουλάς.

Από τ’ ουρανού την μπάντα
ως του ονείρου την βεράντα
τόση απόσταση μεγάλη
μηδενίζεις μ’ ένα «γεια».
Της φυγής με πήρε η λάμψη
κι έχει τα όνειρα μου κάψει
του καημού σου η αιθάλη
και του Αντίο η πυρκαγιά

24/10/08



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
frozenangel
11-12-2008 @ 15:24
δε το πιστευω ! ! !

πολυ καλο !
swordfish
12-12-2008 @ 02:00
Καλό!!!
utterly sweet
12-12-2008 @ 02:20
Από τ’ ουρανού την μπάντα
ως του ονείρου την βεράντα
τόση απόσταση μεγάλη
μηδενίζεις μ’ ένα «γεια».
Της φυγής με πήρε η λάμψη
κι έχει τα όνειρα μου κάψει
του καημού σου η αιθάλη
και του Αντίο η πυρκαγιά

υπέροχο ::wink.:: ::up.::
peiraiotissa
12-12-2008 @ 03:06
Σ’ αγαπώ λες, κι είναι ψέμα,
μ’ ακυρώνεις μ’ ένα βλέμμα
ξωτική είσαι ομορφιά μου
μα αλλού έρωτα πουλάς.

Καλημέρα...μ΄άρεσε!!!!!!! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο