| |
…(1)
Περπατάμε σε χνάρια ξεθωριασμένα,
Γκρεμιζόμαστε από ουρανούς πολυτελείας,
Πειρατικά μυαλά αρπάζουν τις αγνές συνειδήσεις μας,
Κινδυνεύουμε να βυθιστούμε σε άγονες εποχές,
Τα πάντα φτιαχτά, σχέδιο χωρίς νόημα, σχέδιο χωρίς πνοή.
Ζούμε για να αγωνιζόμαστε και δυστυχώς αγωνιζόμαστε να ζήσουμε,
Οι μορφές μας αγριεύουν καθώς αντικρίζουμε
Τη ραγδαία εξέλιξη της απειλητικής κοινωνίας.
...(2)
Εκεί που φτάνει η ματιά της κοινωνίας
Εκεί που πάτησε η φωτιά της φαντασίας
Σε μια στιγμή όλα γιεννιούντε και πεθαίνουν
Και τον ανθρώπινο λαβύρινθο παιδεύουν
Η υγρασία της ζωής περνάει θλιμμένη
Και ο απίστευτος φονιάς αργά πεθαίνει
Σε μία άβυσσο κατάρας όλοι ζούμε
Και σε ανύποπτα λιβάδια περπατούμε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
