| Συγκλονισμένη και αθέατη
συναρμολογείς ότι ζήσαμε,
γιατί δεν υπήρχε αντίδοτο
σε ότι και αν προσπάθησε,
να σε αντικαταστήσει επίμονα…
μπορώ τώρα να αναγνωρίσω,
όσα λάθη έγιναν και
έφθειραν την ιδανική μορφή σου,
για όσο ένιωθα να με κοιτάς
και να με αγγίζουν,
τα πυρακτωμένα χείλη σου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|