Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σπάζεις φραγμούς
 Όλα μέσα μας γίνονται και ζητιανεύουν εδώ κι εκεί εξόδους όταν δεν αντέχουν άλλο την κλεισούρα τους.
 
Στα στενά τα όρια σου εγκλωβισμένη
απαρνιέσαι τις λαθραίες τις χαρές
λες και σ'είχαν οι φραγμοί φυλακισμένη
να αρκείσαι στις στιγμές τις χλιαρές

Ζεις με άγνοια πως όσα σε φοβίζουν
που τρομάζεις έστω απλά να τα σκεφτείς
πως πρωτόγονους σπασμούς θα σου χαρίζουν
μα βολεύτηκες εσύ να αναπαυτείς

Διαλαλείς πως ξεπερνάς τον εαυτό σου
-μα δεν το ζησες, στ'αλήθεια- Προφανώς!
Θα το νιώσεις... Το διαβάζεις στο γραφτό σου!
Θα σ'ωθήσει κινητήρας ικανός!

Παρορμήσεις ως τα άφταστα του κόσμου
με ολέθρους που θα σπείρουν ηδονές
Θα ικετεύεις... Θα φωνάζεις: "...[I]Σβήσε φως μου....!"[/I]
Και θ'ακούς, ως τώρα άγνωστες φωνές

Οδηγείσαι σ'ένα άγνωστο πεδίο
που δε μπόρεσες ποτέ να φανταστείς.
Τον εαυτό σου θα κοιτάς... Και θα 'ναι δύο!
Θα διχάσεις... Και μετά θα διχαστείς!

Πως μπορούσες να πιστεύεις, πως σ'ορίζεις;
Για τα άμεμπτα που είχες, απορείς...
Αφημένη, νου και σώμα θα δωρίζεις!
Σε ξαφνιάζεις, για τα τόσα που μπορείς...

Σ'ένα θέσμιο κορμί, πόσα να ζήσεις,
με σχοινιά κι υποταγές της ηθικής;
Πως μπορούσες, μες τα 'πρέπει' να σ'εθίζεις,
στο επίχρυσο κελί της φυλακής;

Τον σπατάλησες τον χρόνο που περνούσες.
Το μυαλό σου το καθήλωσες, χαζή!
Πως περίμενες το σώμα να πετούσε;
...που ούτε καν -βλέπεις- δεν τ'αφηνες να ζει !

Μες την άνοστη που μπήκες καταδίκη
συμβιβάζεσαι, μ'εικόνες του μυαλού...
Μα. το βίωμα αυτο, θα μοιάζει φρίκη,
όταν δεις πως η ζωή, είναι αλλού !

Θα πιστώνεις στη στενή σου νοοτροπία
τις ανούσιες φραγές και τις ντροπές.
Δε θ'αρκεί πια η μικρή σου ουτοπία...
Και θα γίνεσαι κραυγή μες τις σιωπές

Απογείωση ειν'αυτό, ή, κατηφόρα ;
Δε γνωρίζεις -Μα εντέλώς αδιαφορείς-
Πόσο άγνωστα αυτά σου μοιάζουν τώρα...
Μα, δε θες ν'αναλωθείς πια -[I]ούτε μπορείς[/I]-

Την ορμή σου δεν ζητάς να τιθασεύσεις !
...Φυσικο... Μετά απ' το βάπτισμα πυρρός !
Έτσι κι αλλιώς... αδυνατείς να μεθοδεύσεις!
Ο συρμός είν' από σένα πιο ισχυρός!

Ωχριείς... Και είναι πάνω από σένα...
Παρασύρεσαι...Το θές...! Κι είναι τρελό...!
Πια για άμυνες φθαρήκανε τα φρένα...
Τον εαυτό σου, αποτάσσσεις, τον δειλό !


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
poetryf
13-12-2008 @ 05:00
Όμορφο Ανθή μου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο