Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 τι όνειρα
 
Βραδιάζει χάνεται το φως
κι ως του θανάτου ο αδερφός
τα βλέφαρά μου κλείνει
αδειάζει μονομιάς ο νους
και δραπετεύω σ’ ουρανούς
που χουν φεγγάρια ασήμι

Κόντρα στης μοίρας τις βουλές
φτάνω κοντά στις εκβολές
στο Δέλτα των ελπίδων
στους φόβους που καραδοκούν
πετώ για ν’ αλληλοσφαχτούν
μήλο των εσπερίδων

κι εκεί στης Στύγας το νερό
με όρκο δένω το θεό
-τι κι αν θεό δεν έχω-
να μη μου στείλει στη ζωή
ότι σιχαίνεται η ψυχή
κι ότι μπορώ να αντέξω

χαράζει, γύρω μου ερημιά
και δεν ακούω φωνή καμιά
δεν βλέπω ανθρώπου ίσκιο
σαν χέρια σφίγγουν το λαιμό
τα όνειρα που έλαχε να δω
κι απόψε μες στον ύπνο




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
heardline
13-12-2008 @ 01:35
χαράζει, γύρω μου ερημιά
και δεν ακούω φωνή καμιά
δεν βλέπω ανθρώπου ίσκιο
σαν χέρια σφίγγουν το λαιμό
τα όνειρα που έλαχε να δω
κι απόψε μες στον ύπνο

Καλημέρα Χρήστο !!!!!!!
poetryf
13-12-2008 @ 01:55
Απίστευτος είσαι Χρήστο μου!
swordfish
13-12-2008 @ 07:23
''Βραδιάζει χάνεται το φως
κι ως του θανάτου ο αδερφός
τα βλέφαρά μου κλείνει
αδειάζει μονομιάς ο νους
και δραπετεύω σ’ ουρανούς
που χουν φεγγάρια ασήμι'' !!!!!!
Ιππαρχος
13-12-2008 @ 09:02
Υπέροχος Χρήστος...
TAS
14-12-2008 @ 11:30
με όρκο δένω το θεό
-τι κι αν θεό δεν έχω-

χρήστος, ποιητής του κάτι άλλο . .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο