| |
Το ξέρω πως είσαι εσύ
Στερνό της ζωής μου νησί
Στερνή μου χαρά και ανάσα...
Μια θάλασσα λάγνα.. χρυσή
Τοπίο βαθύ θαλασσί
Σιωπή δειλινού σ' άγρια δάσα...
Το ξέρω πως μοιάζεις θεός
Λιτός.. θαρρετός.. ταπεινός
Και κάνεις το λόγο σου πράξη...
Θα έρθει για μας ο καιρός
Να γένει ο πόνος εχθρός
Η μοίρα φορά να αλλάξει...
Με γεύση ονείρου μεθώ
Κοντά σου να είμαι ποθώ
Λεπτό μακριά σου μην χάσω...
Το φως τ' ουρανού θ' αρνηθώ
Βαθιά σου γυμνή θα χαθώ
Μια θέση στο νου σου να πιάσω...
Το ξέρω πως είσαι αυγή
Στην άχρωμη.. ψεύτικη γη
Εσύ την ποτίζεις ζωντάνια...
Κι αν δέχθηκες φθόνο κι οργή
Το δίκιο να 'ρθεί δεν αργεί
Στου κόσμου τη μαύρη ορφάνια...
Στο πλάϊ σου θά 'μαι κι εγώ
Στο κρύο μονάχη θα βγω
Αν πρέπει για σε να παλέψω...
Τα "θέλω" θα έχω οδηγό
Κι αν κάποιοι ποθούν να πνιγώ
Σε πείσμα τους.. πάλι θ' αντέξω !...
12-12-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
