iokasth
15-12-2008 @ 07:30 | Το μαντήλι γίνεται σεντόνι
για να μαζέψει τον πόνο...
Πάρα πολύ Ωραίο!
με απλά λόγια, ενα ΔΥΝΑΤΟ ποίημα.!!
Πολύ μου άρεσε!
Ν. | |
*pipi*
15-12-2008 @ 09:20 | ::yes.:: | |
**Ηώς**
15-12-2008 @ 09:27 | το μαντήλι γίνεται σεντόνι
για να μαζέψει τον πόνο...
το αίμα στην καρδιά στάσιμο
κι όλο το σώμα παγώνει ...
….σιωπή....
κι ένα σφύξιμο στα άκρα...
σιωπή...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΒΑΣΙΛΗ!!! ΝΑ ΠΩ ΥΠΕΡΟΧΟ......ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ!!!!!!!!!!!!!!!
::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
swordfish
15-12-2008 @ 11:09 | ''τρέχει στους δρόμους
ψάχνει ανάμεσα στους ανθρώπους
που βγαίνουν αυθόρμητα
και ζητάνε
ένα κομμάτι δικαιοσύνης,
μια μπουκιά αλήθειας,
μια γουλιά ασφάλειας
για να σπάσουν το μαύρο του φόβου
για να δείξουν ότι υπάρχει ελπίδα'' ::up.:: ::up.:: | |
agrafos
15-12-2008 @ 11:09 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Helene52
15-12-2008 @ 11:46 | ψάχνει ανάμεσα στους ανθρώπους
που βγαίνουν αυθόρμητα
και ζητάνε
ένα κομμάτι δικαιοσύνης,
μια μπουκιά αλήθειας,
μια γουλιά ασφάλειας
για να σπάσουν το μαύρο του φόβου
για να δείξουν ότι υπάρχει ελπίδα.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
mychoco
15-12-2008 @ 11:51 | για να σπάσουν το μαύρο του φόβου
για να δείξουν ότι υπάρχει ελπίδα.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
pandwra85
15-12-2008 @ 14:05 | γιατί σε λίγο...
το ταξίδι αρχίζει
και
μια κραυγή
έρχεται,
ανεβαίνει,
σπάει τα σφιγμένα δόντια
τρυπάει τους τοίχους
και τρέχει...
τρέχει στους δρόμους
ψάχνει ανάμεσα στους ανθρώπους
που βγαίνουν αυθόρμητα
και ζητάνε
ένα κομμάτι δικαιοσύνης,
μια μπουκιά αλήθειας,
μια γουλιά ασφάλειας
Τι να πω.......Μπραβο υπεροχο | |
 |
