| Ατημέλητα νιάτα και μόχθοι
η αγάπη να έχει χαθεί
να ’σαι συ στην απέναντι όχθη
και ανάμεσα χάος βαθύ
να μου απλώνεις τα χέρια με πόθο
να μου λες: «τι κι αν είναι γραφτό»
να σου λέω: «γλυκιά μου σε νοιώθω»
να ’ναι όνειρο Θε’ μου κι αυτό.
Για τον έρωτα μου’πες: «ματώσου
να σφαχτείς σε μι’ αγάπης γιαλί»,
σκουριασμένο μου λες το αγαπώ σου
ραγισμένο μου δίνεις φιλί
και σαν φύλλα, σε πίκρας ρυάκι
που η βροχή τα πηγαίνει αλλού
τα φιλιά σου του έρωτα ράκη
τ’ αγαπώ σου λεπίδες γιαλού.
Ατημέλητο φως δίχως κβάντα
σε ποιας πίκρας γιαλό να λουστώ
σου ’χα πει : «θα ’μαι δίπλα σου πάντα»,
μου ’πες γεια σου, να μη σε νοιαστώ
24.09.08
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|