Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ανιδιοτελώς
 (Ε)
 
Δε θα μπορούσα να μην απορήσω
για το ποιος έσπρωξε μέχρις εδώ
σε τέτοια νύχτα άπνοιας, τις μνήμες
και γέμισε απ’ άκρη σ’ άκρη το δωμάτιο
με την οσμή της παρελθούσας μου εφηβείας
του χρόνου εκείνου με τα πολλά
-και τα εν πολλοίς αργόσχολα- όνειρα…

θα είναι σίγουρα κάποιος μυστήριος μηχανισμός
ανασυντάξεως του μυαλού
ή κάποιο από τα ένστικτα επιβίωσης
που ωθεί τη σκέψη, σε αναδρομές του είδους
κι όπως την αποσπά απ’ το σπασμένο σήμερα
την κάνει να κινά για το σπασμένο ,
-ενδεχομένως- αύριο,
δίχως περίσκεψη πολλή και υπολογισμό
που θα καθυστερούσε ή θα ματαίωνε μοιραία
κάθε προοπτική εκκινήσεως….

Δεν θα μπορούσα να μην απορήσω
σε τέτοια νύχτα αποπροσανατολισμού
ποιος με καθοδηγεί ασφαλώς
να συνταιριάζω λέξεις
και πως μπορώ μόνο με αυτές να ζω και ν’ αναπνέω
δίχως τροφή, δίχως νερό, δίχως αέρα…

Θα είναι σίγουρα κάποια μυστήρια μηχανή
ανανεώσεως της ψυχής
ή κάποιες από εκείνες τις ψευδαισθήσεις της νυκτός
που κάποτε αξίζουν περισσότερο
κι από τις βεβαιότητες της διαύγειας
ως με υποθάλπουν στις αγκάλες τους
προσφέροντάς μου αφειδώς,
αιτίαν υπάρξεως…

Γηράσκω αεί απορώντας:
ποιος είναι τόσο γενναιόδωρος
σε τέτοια εποχή, τόσο άπληστα κερδώα
που μου δωρίζει ανιδιοτελώς την ποίηση;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
gerontas
18-12-2008 @ 00:35
η ψυχή σου.Αυτή ειναι γεναιοδωρη .Η ψυχή που ανθρώπινα μιλά ,ανθρωπινα ζει και σκέφτεται.Αποτέλεσμα ολων αυτών η έκφραση της σε γράμματα ,στίχους,ποιηση.
Ναταλία...
18-12-2008 @ 02:17
Θα είναι σίγουρα κάποια μυστήρια μηχανή
ανανεώσεως της ψυχής
ή κάποιες από εκείνες τις ψευδαισθήσεις της νυκτός
που κάποτε αξίζουν περισσότερο
κι από τις βεβαιότητες της διαύγειας
ως με υποθάλπουν στις αγκάλες τους
προσφέροντάς μου αφειδώς,
αιτίαν υπάρξεως…

Αυτό με εκφράζει ::yes.:: ::up.::
heardline
18-12-2008 @ 03:56
Δεν θα μπορούσα να μην απορήσω
σε τέτοια νύχτα αποπροσανατολισμού
ποιος με καθοδηγεί ασφαλώς
να συνταιριάζω λέξεις
και πως μπορώ μόνο με αυτές να ζω και ν’ αναπνέω
δίχως τροφή, δίχως νερό, δίχως αέρα…

Καλημέρα Χρήστο, ωραίες σκέψεις, παραγωγικές !!!!!!!!!!!!!
swordfish
18-12-2008 @ 10:26
Καλό!!!!
orgotakis
05-03-2011 @ 11:42
Γηράσκω αεί απορώντας:
ποιος είναι τόσο γενναιόδωρος
σε τέτοια εποχή, τόσο άπληστα κερδώα
που μου δωρίζει ανιδιοτελώς την ποίηση;

πολυ πολύ ψαγμένη σκέψη και πολύ ωραίο ποίημα!!!


::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
στίχος
06-03-2011 @ 08:01
ποιος με καθοδηγεί ασφαλώς
να συνταιριάζω λέξεις
και πως μπορώ μόνο με αυτές να ζω και ν’ αναπνέω
δίχως τροφή, δίχως νερό, δίχως αέρα…

Γηράσκω αεί απορώντας:
ποιος είναι τόσο γενναιόδωρος
σε τέτοια εποχή, τόσο άπληστα κερδώα
που μου δωρίζει ανιδιοτελώς την ποίηση;

.............!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο