Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οσα Θα Ηθελε Να Πει Ο Μικρος Αλεξης
 Για τον Αλέξη ένα μικρό παιδί, το δικό μου, το δικό σου, το παιδί όλων μας….. Ας αναπαυτεί η ψυχούλα σου αγγελούδι μου…….
 

Εσύ που το όπλο σήκωσες και στην καρδιά με βρήκες
Για πες μου τι σου έφταιξα το γέλιο μου πώς πήρες
Τι θεέ μου έκανα κακό και μου γράψες το τέλος
Και με μια σφαίρα στη καρδιά με τρύπησες σα βέλος
Όνειρα έκανα πολλά για τη ζωή το μέλλον
Ποια μοίρα θεέ μου όρισε να έχω τέτοιο τέλος
Ποιο ριζικό τη μάνα μου την έντυσε στα μαύρα
Το δύστυχο πατέρα μου να οδύρεται για πάντα
Την αδερφούλα μου ήθελα να τη σφιχταγκαλιάσω
Που να ξέρα πως δε μπορώ το χέρι να της πιάσω
Σταμάτα πια με σκότωσες μη με σκοτώνεις άλλο
Γιατί αν είσαι άνθρωπος με κάνεις να αμφιβάλλω
Ήμουνα πλουσιόπαιδο δεν ήμουνα αλήτης
Δεν τριγυρνούσα εδώ και κει τις νύχτες σαν ξενύχτης
Έβγαινα διασκέδαζα δε φόραγα κουκούλα
Μάλλον για αυτό μου κόλλησες στο πρόσωπο τη βούλα
Αφού άξιος δεν ήσουνα να βρίσκεσαι στο σώμα
Αν σε έδιωχναν απ' την αρχή δε θα μουνα στο χώμα
Εσύ κι αν δεν εμπόρεσες τα νεύρα σου να ορίσεις
Ποιος σου πε ότι θα μπορείς το τρόμο να σκορπίσεις
Όχι δεν το φοβήθηκα το όπλο που κρατούσες
Και με έβρισες με σκότωσες έφυγες και γελούσες
Αυτό δεν είναι δίκαιο άνανδρο θεωρείται
Όταν με μια σφαίρα σας μια ζωή αφαιρείται
Ο άνδρας που χει διαφορές το χέρι του σηκώνει
Δεν βγάζει όπλο και εν ψυχρώ ένα παιδί σκοτώνει
Να με έβαζες στη φυλακή σε ένα κελί μονάχο
Τα όνειρα μου συντροφιά μια ζωή να τα χω
Μα θέλησες τα όνειρα που έχτιζα τόσα χρόνια
Να τα γκρεμίσεις και να ζω στη σκοτεινιά αιώνια
Στα δεκαπέντε χρόνια μου μου πήρες τη ζωή μου
Μια χάρη μόνο σου ζητώ μην παίρνεις τη ψυχή μου
Άσε με εδώ στον ουρανό ελεύθερος να ζήσω
Να ψάχνω τρόπους όσους αγαπώ να τους παρηγορήσω……
Και κύριε Κούγια σε ρωτώ αν ήταν το παιδί σου
Θα πούλαγες στο διάολο και πάλι τη ψυχή σου
Θα μίλαγες για εξοστρακισμούς θελήματα κυρίου
Η μια ζωή θα φώναζες που βρίσκεσαι παιδί μου……
Το όνομα μου δεν μπορείς στο στόμα σου να πιάνεις
Πρώτον δεν είσαι άξιος δεύτερον το προσβάλλεις….
(σ.σ. το τελευταίο δίστιχο είναι του Γιάννη του Σουρανάκη από την Κρήτη)




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
dodoka
18-12-2008 @ 01:14
μια κραυγή που βγαίνει απο τα χειλη όλων μας!!!!
Ναταλία...
18-12-2008 @ 02:15
Μια χάρη μόνο σου ζητώ μην παίρνεις τη ψυχή μου
Άσε με εδώ στον ουρανό ελεύθερος να ζήσω
Να ψάχνω τρόπους όσους αγαπώ να τους παρηγορήσω

::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
swordfish
18-12-2008 @ 10:28
Μόνο κάρβουνο δεν είσαι....και χρώμα έχεις και ψυχή και γράφεις! Καλό σου βράδυ!
frozenangel
18-12-2008 @ 11:01
πολυ ομορφο ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο