| |
ήσουν για πάντα το απωθημένο
ήλιος σε ουρανό θλιμμένο
τέλος στην άσχημη μου αρχή
χρώμα στην γκρίζα εποχή
μα σε έχασα και περιμένω
να'ρθείς ξανά θα επιμένω
δώσε ζωή μες στην ψυχή
την πρώτη μου αναπνοή
αλλιώς θα είσαι απωθημένο
Ήσουν για έμενα πεπρωμένο
της μοίρας καταγεγραμμένο
σε έχω σαν άγιο φυλαχτό
ασπίδα από το ουρλιαχτό
και αν σε έχασα θα περιμένω
σαν το παιδί θα επιμένω
να μου ηρεμήσεις την ψυχή
να δώσεις την αναπνοή
αλλιώς θα είσαι απωθημένο
και του κορμιού μου το άδειο τρένο
βλέπω στο βλέμμα σου την λάμψη
που ο΄τι κακό πια θα το κάψει
έλα γιατί σε περιμένω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
