| |
Κρυμενο μου παθος ξυπνησες παλι
φωτια να μ αναψης μεσ το κεφαλι
εκει που νομιζα πως ειχα ξεχασει
μολις καταλαβα πως εχω χασει
Το πρωτο μου σκιρτιμα ειχα απο σενα
γιατι σ ερωτευτικα στο πρωτο σου βλεμμα
μου ειναι αδυνατο για να σου μιλησω
παλευω το φοβο μου για να το νικησω
Περναει ο χρονος και γω σαν χαμενος
τα ματια μας μιλαγαν μα μενω δεμενος
μα ω του θαυματος ειμαι πιο πισω
εκει στο φρεναρισμα για να σε κρατησω
Συγνωμη μου ζητησες μα δεν με πειραζει
σ εχω στα χερια μου ειν αυτο που με νιαζει
γευωμαι τ αρωμα που λαχταρουσα
μεσα στα ονειρα που αναζητουσα
Ζουμε του ερωτα το μεγαλειο
κανουμε ονειρα για μας τους δυο
και κει στα ορια της ευτυχιας
μας βρηκε η ωρα της δυστυχιας
Φευγεις μου λες να πας στα ξενα
και οτι ζησαμε πανε χαμενα
δεν ξερω μου λες αν παλι γυρισω
συγνωμη ζητας να σε συνχωρησω
Χθες σε συναντησα μετα απο χρονια
τα ματια μας μιλησαν μα ειχαν συμπονοια
Μαμα σ αποκαλεσε μικρο αγγελουδι
τα χειλη σου ετρεμαν μικρο μου λουλουδι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
