[B][color=purple]Άνθος της ζωής
άνθος της αυγής
άνθος της προσευχής
άνθος μίας πρόσκαιρης ζωής.
Με τα χρώματά σου με ζωντανεύεις
με τα αρώματά σου με ανασταίνεις.
Ζεις μέσα στην άνοιξη και όχι στον χειμώνα
η ρίζα σου εφύτρωσε στον άδειο αμπελώνα
και μου έδωσες τη θύμιση μίας΄σπάνιας ανεμώνας.
Μα ήρθε ο άδικος και εκδικητικός κυκλώνας
και σκόρπισε τα φύλλα σου και χάθηκε ο αιώνας.
Πώς θα ζω χωρίς την ομορφιά σου;
Δεν θα κρατώ λουλούδια πια στην αγκαλιά μου...[/color][/B]
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια
η τρίτη εικόνα με τις ανεμόνες θυμίζει ένα αγιογραφικό λόγο που λέει ότι όλη η δόξα του κόσμου δεν ισοδυναμεί με την ομορφιά ενός άγριου λουλουδιού...
::yes.::
ναι όμορφο !