| |
Τη ζωή μου στα χέρια σου κρατούσες
Βαθιά στα μάτια με κοιτούσες,έλεγες πως μ’αγαπούσες
Κι έριχνες ζάρια και χαρτιά
Για να μου πείς της μοίρας τα γραφτά
Με χίλια νεύματα με καλωσόριζαν,στο κορμί σου κραταιά τοπεία,
Σκισμές ,ρυάκια και χαράδρες,κοιλάδες και λοφεία
Με υποδέχονταν με υποκλίσεις αυλικές
Με εικόνες σύμβολα,κι άγραφες μορφές
Της χαράς ζητούσα τ’απύθμενο πηγάδι
Μια όαση μικρή στο πυρωμένο σου σκοτάδι
Λίγης βροχής την οπτασία
Καινούργιο βάπτισμα ,δυό τρείς σταγόνες ευλογία
Με λαχτάρα το πρόσωπο να περιβρέξω
Τον πιο αλαφρό σταυρό να εκλέξω,νάβγω έξω
Τ’ανήλεο να πνίξω του μέλλοντος μου φίδι
Βήμα να μην ξανοίξω για τ’αγύριστο ταξίδι
Με ζάλιζε και με μεθούσε η μυρωμένη σου μασχάλη
Θαρρούσα ήσαν δικά μου τα ποθητά παλάτια σου τα κάστρα
Κι ανάκοπα πετούσα πιο πέρα κι απο τ’άστρα
Μα η ψυχή μου κάτω,αντιστροφα μετρούσε τη ζωή μου στη σκανδάλη
Παθητικά κοιτάζω πιά,το φεγγάρι που χλωμαίνει
Που σα νέφος μ’όλο τον ήλιο παραμένει
Το μαύρο ποταμόπλοιο που σιγανό αλλά ασφαλές δεν παύει
Να πλέει προς εμένα,να με παραλάβει................
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
