|
| Mes To Oneiro Mou | | | EIMAI FTWXOS,EXW OMWS PLOUSIA ONEIRA,KI APLWSA TA ONEIRA MOU KATW APO TA PODIA SOU...VADISE ANALAFRA,GIATI PANW STA ONEIRA MOU VADIZEIS....W.B.YEATS | | Είναι νύχτα....Η σιωπή με κυκλώνει....Το κορμί τσακισμένο,τα ματια βαραίνουν,ο διακόπτης της εγρήγορσης κλείνει,ο εγκέφαλος κουρνιάζει μέσα στο κρανίο μου κι αρχίζει να ονειρεύεται........................................Τέτοιες στιγμές θέλω να φύγω,να δραπετεύσω περνώντας το κατώφλι της πραγματικότητας!Πρέπει να βρω μια πύλη,ένα πέρασμα για αλλου....Να ένας μαρκαδόρος!Ζωγραφίζω μια τρυπα στον τοίχο,αρχίζει να γίνεται όλο και πιο μεγάλη,όλο και πιο μαύρη,φαντάζει τώρα σαν χάσμα της αβύσσου.....Καταδύομαι,νοιώθω μια ελαφριά ζάλη,σκοτάδι τριγύρω.Από μακριά βλέπω μια λευκη μορφή να πλησιάζει!Thee μου,μια τεραστια φάλαινα περνάει διπλα μου,με θεόρατα πτερύγια,γεμάτα φολίδες!Με κοιτάει,μου κλείνει περιπαιχτικά το μάτι και απομακρύνεται κουνώντας την ουρα της σαν να κολυμπάει στον αέρα....Τώρα βρίσκομαι μες σε ένα σπίτι,δίχως παράθυρα,ένα ρολοι κρέμεται ανάποδα....Ένας μπαμπουίνος με πολύχρωμο καπέλο χοροπηδάει εμπρός στα πόδια μου,τραβάει με δύναμη το παπούτσι μου,το βγάζει και φεύγει ουρλιάζοντας σαν τρελός!....Βλέπω μια πόρτα,την ανοίγω,υπάρχει ένα δωμάτιο με καθρέφτες ολόγυρα κι eνά κλουβί με έναν κόκκινο παπαγάλο στο ταβάνι.Στο μπροστινό καθρέφτη βλέπω το είδωλο μου....κοιτάζω αριστερά και βλέπω μέσα στο γυαλί μια καμηλοπάρδαλη....κοιτώ τον εαυτό μου,είμαι εγώ....ξανακοιτώ τον καθρέφτη αριστερά,μια καμηλοπάρδαλη,με φανταχτερές βλεφαρίδες κοίτα με ματια ορθάνοιχτα....ο παπαγάλος αρχίζει να τρεκλίζει....κλείνω γρήγορα τη πόρτα!Ένας διάδρομος...βηματίζω...δυο μπουκάλια άδεια κι ένας σπασμένος αναπτήρας στο πάτωμα,μια απαλή μουσική ακούγεται...Σκαλοπάτια γεμάτα λευκα ροδοπέταλα,κατεβαίνω,νοιώθω ένα ξαφνικό πόνο στο γυμνό μου πόδι,πάτησα ένα αγκάθι που με τρύπησε...κόκκινα ροδοπέταλα.....κάτι ήξερε ο μπαμπουίνος.....Φτάνω σε μια αίθουσα με πίνακες ζωγραφικής,ένα πλοίο με μεγάλα φουγάρα στο ένα κάδρο.Διπλα το ίδιο πλοίο χάνεται μέσα σε κύματα,στον τρίτο πινακα ένα ναυάγιο,σε μια θάλασσα γεμάτη πρόσωπα....Ακούγεται ένας θόρυβος πίσω από μια άλλη πόρτα,την ανοίγω,δυο σπαθιά ξιφομαχούν μονα τους στο κενό,μια σπίθα πετάγεται κι ανάβει ένα κερί....Ο χώρος είναι γεμάτος με πανοπλίες,εκατοντάδες στοιχισμένες σε σειρά.Στη πρώτη υπάρχει ένα κλειδί κρεμασμένο στο λαιμό και στα πόδια αφημένο ένα μικρό σεντούκι...δοκιμάζω το κλειδί,ταιριάζει,ανοίγω και βρίσκω ένα φάκελο,διαβάζω από έξω "ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"....Ιδρώνω,οι σφυγμοί ανεβαίνουν,οι τοίχοι βαριανασαίνουν....ακούω βήματα...ο μπαμπουίνος εμφανίζεται ουρλιάζοντας και πίσω του ένας ψηλός,μαυροντυμένος,με μακριά κάπα και μαλλιά που ανεμίζουν.....Βάζει το χέρι στη τσέπη και βγάζει ένα όπλο,με σημαδεύει....Μα είναι ένα νεροπίστολο,τι μπορεί να μου κάνει με ένα νεροπίστολο;....Πυροβολεί.....Τα χερια και ο φάκελος βουτηγμένα στο αίμα,ο μπαμπουίνος πλησιάζει και με θλιμμένο βλέμμα αφήνει στα πόδια μου το παπούτσι.............................Ανοίγω τα ματια,ένας τρομερός πονοκέφαλος!Ποιος είμαι.....Που ήμουν;....Πως άλλαξε έτσι το κρεββάτι μού;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 21 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| I AM A MAN WHO WALKS ALONE..... http://ekptwtos.blogspot.com | | |
|
χάρης ο κύπριος 27-12-2008 @ 06:05 | Φίλε μου νόμιζα πως είχα πλούσια φαντασία μέχρι που ξεκίνησα να σε διαβάζω ! ! !
Άξιος
::theos.:: | | MARGARITA 27-12-2008 @ 06:07 | αντί σχολίου κάτι δικό μου....γιατί έτσι...
Όταν το ηφαίστειο αρχίζει να μουγκρίζει μέσα της, κλείνει τα μάτια.
Μα βλέπει. Το κορμί τρέμει σύγκορμο. Στο στήθος της ανοίγει
ένας κρατήρας που ξερνάει μέλι και γάλα, ξύδι και νερό.
Τα χρώματα ανέπαφα δίχως πρόσμιξη γίνονται σχήματα περίεργα,
διάφορα των γεωμετρικών, σχήματα που δεν έχει ματαδεί.
Τυλίγονται γύρω της σαν φασκιά και αφήνουν μόνο μια τρύπα
στο λαιμό να χάσκει. Από κει ανασαίνει. Ύστερα τα σχήματα
γίνονται μορφές. Γνωστές και άγνωστες. Γλυκές μορφές και άγριες.
Κάτι λένε, για κάτι διαφωνούν. Κανείς τους δεν την λογαριάζει.
Το κορμί ασφυκτιά. Η τρύπα βλέπει. Θέλει να φωνάξει, μα δεν έχει φωνή.
Θέλει να τρέξει, μα τα πόδια της είναι φασκιωμένα. Τώρα από τον κρατήρα
τρέχει δάκρυ που έχει όλα τα χρώματα και όλες τις γεύσεις που έχουν
το μέλι το γάλα το ξύδι και το νερό. Οι μορφές συμφωνούν.
Θέλουν να στήσουνε ένα μνημείο μνημών. Ψάχνουνε να βρουν
ένα καλούπι για αρχή. Πρέπει να λύσει το πρόβλημα που θα της πουν.
Τι θα έδινε για να μην καεί η ψυχή της στη λάβα του ηφαιστείου.
Αν απαντήσει σωστά θα ζήσει. Σκέφτεται με την ψυχή, νοιώθει
με την ψυχή, θυμάται με την ψυχή και απαντά. Την ζωή μου.
Ανοίγει τα μάτια της, δίπλα της ψήγματα λάβας ηφαιστειακής
και κάτι χρωματιστά κουρέλια, σαν εκείνα που φάσκιωναν τα μωρά
οι μανάδες στα χρόνια τα παλιά. Έχουν την μυρωδιά της μάνας
που θηλάζει, το χρώμα του μελιού, την ανάμνηση του ξυδιού
και αναδύουν λυτρωτική δροσιά Και ο λαιμός της πονάει πολύ.
Σαν κάποιος να έμπηξε ένα μαχαίρι και να άνοιξε μια τρύπα….
Σαν την τρύπα εκείνη που έχει στην καρδιά και δεν κλείνει…
γιατί δεν θέλει να ξεχάσει, γιατί αρνείται να ξεχάσει τη ζωή της.
::wink.:: | | Helene52 27-12-2008 @ 06:12 | Αυτό κι ήταν όνειρο. .... ταξίδι στη χώρα των αισθήσεων και των αναζητήσεων του πνεύματος ...γεμάτο φαντασία που μαγεύει τον αναγνώστη
Γράφεις ... υπέροχα !!!!!
Μπράβο σου ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | azoritis 27-12-2008 @ 06:11 | περιγραφή -ποίημα.υπέροχο. ::wink.:: | | nirbana 27-12-2008 @ 06:30 | βαδίζω ανάλαφρα πάνω στα όνειρά σου και νομίζω μοιάζουν
τόσο με τα δικά μου...
αυτή η ζωγραφισμένη τρύπα στον τοίχο νομίζω είναι ο καλύτερος τρόπος να προκαλέσεις μια ...φυγή...
την καλησπέρα μου ::smile.:: | | idroxoos 27-12-2008 @ 06:44 | Το ταξίδι σου είναι υπέροχο!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Βασίλης Βαθύαλος 27-12-2008 @ 07:08 | απλά και όμορφα μας ταξιδεύεις στο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ σου....
καλησπέρα! | | ekptwtos 27-12-2008 @ 07:45 | STO SUGKEKRIMENO KEIMENO UPARXOUN POLLES ALHGORIES KAI SUMVOLISMOI!KOITAKSTE LIGO PIO VATHIA!AUTOI POU EXOUN ASXOLHTHEI ME TO THEMA THS ONEIRONAUTIAS(TI EINAI AUTO;) LOGIKA PREPEI NA KATALAVAN...... | | poetryf 27-12-2008 @ 08:02 | Με Κατερίνα (νιρβάνα) απόλυτα κι εγώ. . . ::hug.:: | | adespotoi 27-12-2008 @ 08:30 | εύχομε να είναι το ταξίδι σου μακρύ...... ::up.:: ::smile.:: ::yes.:: | | swordfish 27-12-2008 @ 08:37 | Πολυσύνθετα όνειρα ζωγραφίζεις στο χαρτί ... ταξιδιάρη ονειροπλάστη θα μπορούσα να σε πω και εικονοπλάστη!... ::yes.:: ::5156.:: | | frozenangel 27-12-2008 @ 09:04 | παντρεμα συνειδησης κ ονειρου............εξηγω
δεν εχω ασχοληθει αρκετα για να γνωριζω τους συμβολισμους
των στοιχειων. δε πειραζει...........εβαλα δικους μου. ::yes.:: | | MARGARITA 27-12-2008 @ 10:29 | lucid dreams....το ξύπνιο μέσα στον ύπνο...ονειροναύτη ::wink.:: | | ΕΛΕΑΝΝΑ 27-12-2008 @ 10:39 | το μόνο που ξέρω είναι πως με ταξίδεψες ..και βρήκα κάποιες φιγούρες των ονείρων μου στο ποιητικό σου κείμενο..δεν ξέρω να τα αποκωδικοποιώ ..ξέρω πως μου δημιουργησαν ένα πολύ δυνατό μαγικό συναίσθημα.Να σαι καλά::5156.:: ::hug.:: ::yes.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 27-12-2008 @ 12:09 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | φραγκοσυριανος 27-12-2008 @ 12:16 | ΑΠΙΘΑΝΟ.... ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | plasmodio 27-12-2008 @ 14:08 | prepei na exeis τρελη φαντασια ::kiss.:: ::kiss.:: | | χωρικός 28-12-2008 @ 15:08 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | peiraiotissa 29-12-2008 @ 08:17 | Πάνω απ΄όλα χαίρομαι που έγραψες ελληνικά...το διάβασα και το απόλαυσα!!!!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.:: | | eisai_enas_ap_mas 19-01-2009 @ 07:37 | ::angel.:: pl fadasia exc rr =P | | katerina_loveme 07-02-2011 @ 08:06 | auta einai ta legomena DIAYGEI ONEIRA ......esu epele3es na pas s auta t meri swsta ...?. den eisai o monos ....... !!!!! ::rol.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|