| |
Σε σκέφτομαι έντονα,
απόψε…
Απόψε, σκοτείνιασε πιο νωρίς…
Κι εγώ ζητούσα περισσότερο σκοτάδι,
να κρύβει τις σκέψεις μου…
Να σβήνει τις λέξεις μου…
Να σε θυμίζει, ίσως,
και το σκοτάδι της νύχτας…
Σταματώ την ανάσα μου…
Δίνει πνοή στα όνειρα…
Και μπορεί τα όνειρα,
να μου κάνουν κακό…
Και μπορεί τα όνειρα,
να σε φέρουν κοντά μου…
Μα εσύ είσαι αλλού…
Μακριά…
Σ’ άλλους χειμώνες…
Μου λείπεις απόψε…
Λες κι ήσουν πάντα η ενοχή
κι η ύπαρξή μου…
Σε σκέφτομαι…
Στου νου μου τα «ίσως»…
Σε ανέλπιστο μίσος…
Σ’ ένα άδειο «μπορεί»…
Μου λείπεις απόψε…
Κι η νύχτα ματώνει…
Η σκέψη παλιώνει…
Κι εσύ πιο μακριά…
Μιλάς μες στο νου μου…
Γυρνάς σα σκιά…
Αγγίζεις τα δάκρυα
και σπας τα γινάτια…
Και σπας την ΚΑΡΔΙΑ….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
