| |
Ζωγραφίζω σε άσπρο πανί
Έναν μαύρο κύκλο, πληγωμένο,
Κηλιδωμένο με το αίμα μου
Η αμαρτία μου ξεπέρασε κάθε όριο
Και δε προσμένω λύτρωση
Καθώς ο κύκλος δεν έχει αρχή μήτε τέλος
Τον κύκλο μου αγναντεύουν οι άλλοι
Τα μαύρα πουλιά, τα αρπακτικά
Καραδοκούν και περιμένουν να ψοφήσω
Για να ξεσκίσουν τη σάρκα μου
Να μεθύσουν με το αίμα μου
Να τραγουδήσουν απόκοσμα, αλλόκοτα, ξένα..
[I]Ξεφωνητά.. Κρωξίματα..[/I]
Τώρα ο κύκλος έγινε μουντζουρωμένο πανί
Το αίμα λέκιασε το πάτωμα
Κι άφησε ανεξίτηλες θύμησες πόνου κι αηδίας
Τώρα είναι η ώρα να τα μαζέψω και να φύγω..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
