| |
Εγώ κατάργησα τα δήθεν και τους νόμους
Και τώρα στέκομαι εδώ ενάντια στους όλους
Εγώ σε όλους έδειξα πώς είναι να έχεις μάτια…
…Που δεν κοιτάνε τίποτα
Μα σπάνε τα κομμάτια
Και καίνε με την φλόγα τους
Το νόημα του πρέπει
Τις λέξεις καταπίνουν
Και δεν ακούνε στάλα
Μονάχα ανεβαίνουν
Του θέλω μου την σκάλα
Τους είπα σε ερωτεύτηκα
Και πίστεψα σε εσένα
Μα όλοι με αφήσανε
Μονάχο στην αρένα
Παλεύω με τα άγρια
Του όχι τα θηρία
Και ζω παράλληλες ζωής
Μια ατυχής συγκυρία
Σε αγάπησα όσο τίποτα
Και εσύ να με χλευάσεις
Να νιώθω πάντα άσχημα
Και να με διατάζεις
Να πνίγω τα αισθήματα
Να διώχνω όλα τα θέλω
Να μου στερείς την μια ζωή
Αυτήν που είχα δεν θέλω
Χαθήκαμε και έδειξες
Πόσο πολύ αντέχεις
Να ζεις χωρίς τις ενοχές
Αφού και εσύ με θέλεις
Μα εγώ ποτέ δεν σταματώ
Να ζω χωρίς τα φρένα
Θα σε ζητάω μια ζωή
Και ας με πατούν συνέχεια
Της μοναξιάς τα τρένα
….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
