Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271245 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζωή με αυταπάτες
 
Γεννιόμαστε απόμακροι, μικροί και φοβισμένοι
σε ένα κόσμο που απλά μας περιμένει,
να ζήσουμε όνειρα, να κάνουμε ελπίδες
μας τρέφει με σκόνη, μας στέλνει παγίδες.

Γνωρίζουμε έρωτες μας δίνει αγάπη
μα δείχνουνε ψεύτικα σαν μια αυταπάτη,
μπορούμε να νοιώσουμε μονάχα οδύνη
που μες το κουφάρι μας μοναχή θα μείνει.

Και οι πένθημες νότες στα αυτιά μας ηχούν
όταν τα όνειρα σβήσουν και οι ελπίδες χαθούν,
τότε θα δούμε τι απομένει απ' τη σκόνη
γεννιόμαστε ξένοι και πεθαίνουμε μόνοι.

Δεν ζούμε ποτέ μας, δεν νοιώθουμε πόνο
γι' αυτόν που αγαπάμε κι αφήνουμε μόνο
κι αφού θα χάσουμε και ετούτη τη μάχη,
θεέ μου δεν έπρεπε ζωή να υπάρχει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
υπέροχη έκφραση μα λόγια σκληρά, μεγάλος πόνος ... (Φοίβος)
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
πολύ όμορφο φεγγάρι... δεν ξέρω πως αλλιός να το χαρακτιρίσω...
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
anna.S.
NoNouLiNi!!!
08-09-2004
poli wraio......

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο