| Γραφω τις λεξεις μου σε νουφαρα της λιμνης
τους πονους και τις χαρες μου στα συννεφα
Ειναι το μυαλο μου που παιζει παιχνιδια διχως αυριο
χαλιναγωγει λογια και τροπους που ποτε δεν περιμενα
Οι μερες περνουν ντυμενες στα κοκκινα
και εγω ειμαι εκει παρατηρητης και ακροβατης
σιωπηλη παρουσια και διακεκριμενος πρωταγωνιστης
Δυναμικοι ξιφομαχοι της ζωης μου, ιδεες και συναισθηματα
με λογχες κοφτερες αλλα χωρις να πονανε
Πυργοι ψηλοι με τραπουλοχαρτα ηταν το σπιτι μου χρονια
κι ομως ο ανεμος δεν τους ειχε αγγιξει
Φωνες και κλαμματα στους δρομους της πολης
χαρες και τραγουδια μαζι καθισμενα
Νυχτες που εμεναν στο παγκακι πλατειας
και ετρωγαν λαιμαργα ενω δεν πεινουσαν
Η ανοιξη και ο χειμωνας επαιζαν κρυφτο στην γειτονια μου
και εγω εψαχνα απεγνωσμενα να βρω το μικρο καλοκαιρι
Στα ματια παιδιου και στην ψυχη ενος ζωου
ζουσαν οι φιλοδοξιες μου ... χωρις να δειχνουν την υπαρξη τους
Ειχα χαθει??? Η μηπως ειμαι ακομα χαμενη??
Δεν ημουν ποτε μερος του "κοσμου"... δεν το μπορουσα
Εχτιζα στην αμμο μικρα παλατακια ... και τα γκεμιζα
πριν περασει το κυμα...
Επαιρνα χρωματα , και ακομα τα παιρνω , και εφτιαχνα σχεδια
που ουτε εγω δεν κατανοουσα
Στολιδια και αρωματα στην ψυχη μου φορουσα λες κι ηταν
αυτη ζωντανη παρουσια
Γιατι ζουσα ετσι..??? και ακομα ελπιζω??? σε κατι που οι
αλλοι θεωρουν πια χαμενο ...
Ειμαι τυφλη ή βλεπω πιο περα??
Τι ειναι αυτο στην κορφη του αλλου λοφου???
Παμε για νικη ... η ηττα ειναι εκεινη που θα βγει ματωμενη
θελει χερια καθαρα και ατοφιο κουραγιο
θελει ενοτητα και δημιουργια
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|