Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτόχειρας
 
Μάνα,
μην το βλαστημάς, δεν είναι το σχοινί
είναι οι άνθρωποι.
Μου κόβουν την ανάσα.
Μια πολιτεία στεγνή
χωρίς "το νερό της ζωής"
με πνίγει κάθε μέρα.
Κι ο αέρας της, λιγοστός,
δε μου φτάνει για να ζήσω.

Κοίτα,
τώρα που θα ΄ρθει η γειτονιά
να κλαις καλά. (Μη σου φορτώσουν το έγκλημα.)
Να μην ακούς που σε παρηγορούν,
άλλα έχουν στο νου τους.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ξένος και παρεπίδημος
 
MARGARITA
02-01-2009 @ 02:04
να είναι μόνο ένα ποίημα Γιάννη....καλή Χρονιά με ελπίδα ::smile.::
adespotoi
02-01-2009 @ 03:31
Γιάννη γιατί;
δεν βγάζεις τίποτα με μια τόσο μεγάλη αυτοθυσία. ::no.:: ::smile.::
Kostis Zorbas
02-01-2009 @ 03:57
Διαθήκη έκανες? ::naugh.::
Πολύ καλό, Γιάννη. ::up.:: ::up.::
Γιάννης Χρυσέλης
02-01-2009 @ 04:46
Ήταν ένα νέο παιδί. Δεν είχε τίποτα να διαθέσει... ::4348.::
mychoco
02-01-2009 @ 05:42
Πολύ καλό!!!!!!
Μπράβο!!!!
::up.:: ::theos.:: ::kiss.::
TAS
02-01-2009 @ 12:47
τώρα που θα ΄ρθει η γειτονιά, να κλαις καλά . . ::oh.::
swordfish
02-01-2009 @ 13:15
''Κοίτα,
τώρα που θα ΄ρθει η γειτονιά
να κλαις καλά. (Μη σου φορτώσουν το έγκλημα.)
Να μην ακούς που σε παρηγορούν,
άλλα έχουν στο νου τους.''

::yes.::
elpidakwstopoulou
02-01-2009 @ 13:25

Μάνα,
μην το βλαστημάς, δεν είναι το σχοινί
είναι οι άνθρωποι.
Μου κόβουν την ανάσα.
Μια πολιτεία στεγνή
χωρίς "το νερό της ζωής"
με πνίγει κάθε μέρα.
Κι ο αέρας της, λιγοστός,
δε μου φτάνει για να ζήσω.

Κοίτα,
τώρα που θα ΄ρθει η γειτονιά
να κλαις καλά. (Μη σου φορτώσουν το έγκλημα.)
Να μην ακούς που σε παρηγορούν,
άλλα έχουν στο νου τους.

υπέροχο!!!!!!!μπράβο!!!!! καλή χρονιά!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Χρυσέλης
03-01-2009 @ 00:42
Σε μια παρόμοια περίπτωση, όπου ο νεαρός έδωσε τέλος στη ζωή του,
η δύσμοιρη η μητέρα του, του έλεγε μεταξύ άλλων και τα παρακάτω:
Παιδάκι μου πες μου, γιατί μου το ΄κανες αυτό; Τι θα πω στην κοινωνία
τώρα;...
Δεν είχε καταλάβει ότι η κοινωνία για την οποία ενδιαφερόταν
τόσο, ήταν αυτή που σκότωσε το παιδί της.


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο