| ΛΙΓΟ ΤΟ ΄ ΝΑ ΛΙΓΟ Τ΄ ΑΛΛΟ
Από τα παλιά τα χρόνια των τρανών η πονηριά
Με το ένα και με τ΄ άλλο σ έχει σκλάβο και ραγιά
Λίγο τα λαχεία λίγο το ΠΡΟ-ΠΟ
Μες από τη λάσπη λες: -καλά περνώ
Λέγοντάς σου τ΄ άσπρο μαύρο το βυθό παράδεισο
Σε κοιμίζουν και σ΄ αφήνουν μια ζωή στην άβυσσο
Λίγο από την μπάλα λίγο απ΄ την τιβη
Στ΄ άδικο η γλώσσα στέκεται βουβή
Με τις ψεύτικες αλήθειες με τα λόγια τα παχιά
Βυθισμένος απομένεις στα σκοτάδια τα βαθιά
Λίγο οι γυναίκες λίγο το χαρτί
Βούρδουλας σε δέρνει και δεν λες γιατί
Πες και πες οι αερολόγοι λέγε-λέγε οι αστοί
Στο φινάλε από πάνω στέκουν πάντοτε αυτοί
Λίγο το ρουσφέτι λίγο η διαβολή
Κείνον που σε κλέβει στέλνεις στη βουλή
Μα σιγά-σιγά η αλήθεια γίνεται πυξίδα σου
Λευτερώνει τη φωνή σου σπάει την αλυσίδα σου
Λίγο το χαστούκι λίγο η βρισιά
μίλησες και είπες όχι άλλο πια
Αργοβγαίνεις απ΄ τη νάρκη δεν το θες να ζεις ραγιάς
Κι άρχισες να σιγοβγάζεις την κραυγή της λευτεριάς
Λίγο η οργή σου λίγο ο καιρός
Το πανώ σηκώνεις και τραβάς εμπρός…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|