| Η Αγάπη κειτόνταν στο χώμα νεκρή(;)
τα δέντρα την κοιτούσαν γυμνά
τα φύλλα είχαν ρίξει για δάκρυα στη Γη
το γυμνό κορμί είχαν σκεπάσει καλά
κι όταν πια έφθασε η Αυγή
η Πηγή δάκρυζε μοναχά
η Φύση είχε βυθιστεί στη σιωπή
κάτι θα συνέβαινε ξαφνικά
και να Ανέμου πνοή
ανακάτωσε της Αγάπης τα μαλλιά
κι εκείνη που απλά είχε πληγωθεί
άνοιξε δυο μάτια γλυκά
και τα στρεψε στην Πηγή
μα είχε στερέψει πια
κι άλλος κανείς δεν ήταν εκεί
κι άπλωσε τα χέρια ψηλά
μα κανείς δεν ήταν εκεί
σαν ν' άνοιγε αγκαλιά
μα κανείς δεν ήταν εκεί
τα δέντρα γύρω γυμνά
κι η πληγή ακόμα ανοιχτή
το αίμα ρέει στη Γη βαθιά
μα κανείς δεν είναι εκεί...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|