| |
[align=center]
...Και μια φωνή μου λέει: [B]Όνειρο ήτανε...[/B]
Μα ήταν τ’ όνειρο γλυκό,
Σαν τα χείλη τα δικά σου,
Που γύρεψα κάποτε να πιω,
Για να μεθύσω απ’τα φιλιά σου.
Άκουγα την καρδιά σου πως χτυπά
Και δεν ήθελα να φύγω,
Ένιωθα τόση σιγουριά,
Μα δεν μπορώ να αποφύγω.
Ήσουν ένα όνειρο μονάχα,
Που κι αυτό με την σειρά του είχε τελειώσει,
Δεν είχες οστά και σάρκα,
Όσο αληθινή κι ας σ’ είχα νιώσει.
Κάθε βράδυ που ξυπνάω
Και δεν είσαι δίπλα μου εδώ,
Κλείνω τα μάτια και παρακαλάω,
Στ’ όνειρό μου κι απόψε να σε δω.
Τα όνειρα βγαίνουν κάποτε αληθινά
Και το ξέρω τότε θα σε βρω,
Θα ανοίξω τα μάτια μου ξανά
Και θα’ σαι δίπλα μου εδώ.
Κι όταν πάλι θα τα κλείσω,
Άλλο πια δεν θα φοβάμαι,
Μήπως δεν είσαι εδώ όταν τ’ ανοίξω
Και μονάχος πάλι θα κοιμάμαι.
[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
