stixoi.info: Το μεγαλειώδες είναι το απλό

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το μεγαλειώδες είναι το απλό

Το μεγαλειώδες είναι το απλό.
συμβαίνει εκεί που η εντύπωση κοιμάται..
Χαραγματιές στα μάτια και στο στόμα
σαν γελάς ..σαν πριν προλάβεις το φόβο
να αισθανθείς στο μαρμαρο σκυμμένο.
Στις ρωγμές του τα δάχτυλα σου να διανύσουν
βήματα και πόνο

Ο έρωτας έρχεται για λίγο..η αγάπη πάντα εκεί λυγερόκορμη δυνατή αποφασισμένη
τον μαλώνει, τον καμαρώνει. τουν λούζει και τον ταίζει..με αλήθιες, με χρόνο, πλάθει σχήματα μορφές τον ήλιο και τη νύχτα και νανούρισμα ακούς το δάκρυ των αγγέλων που σαν θωρά τη γη θέλει κι άλλο χρόνο μη γίνει χώμα το κρασίπου φύτεψε ο νόστος
Άντρας γυναίκα,αδιάφορο..
Καλός άνθρωπος μετρά και με φωτισμένο αστέρι..
όχι σαν τους άλλους με τα σπίρτα τα βρεγμένα
που παλεύουνε φεγγάρι να αναστήσουν..

Ζήτα ότι σου ανήκει..Πάρε ότι αντέχεις.
Διώξε το μίσος..
το μίσος
τη ζήλεια
τον πόλεμο που κάνει η καρδιά σαν όχι και ναι σφαιρες ανταλλάσουν
αλληλοχρησιμοποιουνται..
μα δε θελω να γεράσω ψεύτρα
ούτε μόνος μες στο πλήθος..

Ρίχνω τα αγκάθια στο βυθό
για να τα πιάσει η νύχτα
να δει τον πόνο της φωτιάς
σαν κάνει πως κοιμάται..

Πέρασες ξανά
δίχως
να σε αγγίξω
πάλι απειλή..
μα ίσως και λαχτάρα..

3 μήνες μετά
αγγίζω φτερά
και νιώθω ψυχή
να θέλέι ταξίδι
αλμύρα κορμί
μες στη χαρά
πετάει ψηλά
στο ξέρω ήδη

δεν είμαι εδώ
εδώ και καιρό
δεν είμαι εγώ
απλά για ψιχάλες
ψάχνω να βρω
ωκεανό να απλωθώ
ζητάω να βρω
ανάσες μεγάλες

σαν τη φλογα του κεριού
την ώρα που φοβάται
στη ψυχή του λιμανιού
αγκύρα που κοιμάται

που φοβαται..

ΣΣΣΣΣΣ...
μη ξυπνήσει και ζητήσει
πάλι πίσω να γυρίσει
σε άλλο ήχο μεταξένιο
σαν θα πει ...εδώ δε μένω!!!

Μη ξυπνήσει και μυρίσει
το πορτοκαλί το δάκρυ
κι αν θελήσει να φιλήσει
στου ονείρου κάποια άκρη

έρωτα κι αγάπη..
πως να μη τα βαλει με τους θεούς ; και τους πιστούς και τους ξενύχτες...

Σπάσανε τα χρόνια χαρακτήρα
και από μέσα τους ξεπήδησε
η πιο τρελλή μας μοίρα
σαν ήθε και μας μίλησε

ποιος αντέχει να μην έχει ότι έχει
ποιος αντέχει ναι να τρέχει σαν δεν έχει

στα μάτια κοίταξέ με βρε ζωή
και πες μου πάλι σε αγαπώ
απ την αρχή..

πόσα . είχες να μου πεις
μα πάλι δε μίλησες
τα κράτησες
για σένα
μάκρυα από μένα

τι είναι άραγε αυτό
που την απόσταση δε λιώνει
όταν ο έρωτας τελιώνει
φτιάχνει η αγάπη φυλαχτό

τόσα χρόνι και οι δύο
στον αγώνα φοβερά
μες στης νύχτας το ηχείο
να σωπάινουμε βαθειά

πώς να αντέξω
να μην παιξω
με πειραγμένα ζάρια
η καρδιά μου άδεια

θέλω το πολύ

κι ας είναι λίγο

μια ζωή για ένα φιλί

και ας φύγω

..φτάνει να μαστε φωνή
στο ίδιο δάσος..


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

lena Kyropoulos

ekptwtos 06-01-2009 @ 09:30	::oh.:: ::oh.:: ::theos.:: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!
swordfish 06-01-2009 @ 09:46	''Άντρας γυναίκα,αδιάφορο.. Καλός άνθρωπος μετρά και με φωτισμένο αστέρι.. όχι σαν τους άλλους με τα σπίρτα τα βρεγμένα που παλεύουνε φεγγάρι να αναστήσουν..'' ::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou 06-01-2009 @ 11:27	Ζήτα ότι σου ανήκει..Πάρε ότι αντέχεις. Λένα μου πολύ καλό μπραβο..!!!! ::up.:: ::up.:: ::yes.::
Σμαραγδα 2,17 06-01-2009 @ 13:03	οτι δεν μπορει να το γεννησει η αγαπη... μπορει και το γενναει ο πονος! και τωρα εγω κρατω ενα μωρο κοιταζοντας το μελλον! ::9201.::
dimvel 06-01-2009 @ 23:32	Μου άρεσε πολύ!!!
l;)ena 07-01-2009 @ 11:01	Σας ευχαριστώ όλους πολύ..Αφού:) ::rol.::
Σμαραγδα 2,17 07-01-2009 @ 13:40	makia

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο