| |
Πες μου ένα παραμύθι άγρυπνο να με κρατήσει
να ‘χει μέσα του αλήθειες των ονείρων εραστές
τα ένστικτά μου νυσταγμένα με κορδέλες να στολίσει
και σε θάλασσες να ρίξει αφρισμένες , θαυμαστές
Πες μου ένα παραμύθι της ευτέλειας τρομοκράτη
χρώμα να κλέψει τραγουδιών και μουσικές τ’ Απρίλη
νερά καθάρια τρέχουνε σε πέτρες απ’ αχάτη
χέρια που ανταμώνουνε παλιοί μα νέοι φίλοι
Πες μου ένα παραμύθι μα να με κοιτάς στα μάτια
όταν ώρα δε μιλάμε χάδι γίνεσαι σιωπής
στο χαμόγελό σου δένω της ημέρας μου τα ξάρτια
κι αν «καλύτερα» δε ζούμε να μας φτάνει το «εμείς»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
