Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σαλπάρουμε
 Μακρύ το ταξίδι…για τη ζωή
 
[B]Σαλπάρουμε...[/B]

Φόρεσα τ’ άσπρο της ορμής του ποταμού
και την ατσάλινη βοή του κάθε ανέμου
και κρύφτηκα ανάμεσα
στ’ αόρατο της φυλλωσιάς χαμόγελο,
για να ακούσω τις μυριάδες φωνές
που ξυπνούσαν,
ακουμπώντας τις πυρκαγιές
απ’ το ξεχείλισμα του ήλιου....

Έμεινα ώρες να αφουγκράζομαι
της σαγήνης τον παλμό,
της ομορφιάς τον ήχο,
μες στον κυκλώνα μιας δροσιάς,
μες στο ηφαίστειο μιας νιότης,
μες στο φτερούγισμα της ηδονής
που πάλλεται,
στα σωθικά της θάλασσας ...

Κι έτσι, καθώς ένα γινόμουνα
με τις κυανές σταγόνες του πελάγου,
σκαρφάλωσα στ’ ουρανού τον αυχένα
και σου φώναξα...
Σαλπάρουμε!
Αφού ο δρόμος της ουσίας καθενός,
θα είναι πάντα ένας δρόμος μακρινός!

[B]Ελένη Σωφρονίου[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
ΑΝΤΗΣ
14-01-2009 @ 01:17
Ti νάσαι,καράβι που φεύγεις ; τι νάσαι
εσύ που δεν είσαι,κι ας σ'αλάφρωσε το φώς
ανάλαφρη άφρη λικνισμένη στο κύμα;
Eσυ που δεν είσαι όνειρο ή σύννεφο
ή κι ένας γλάρος αληθινός
ή κι ένας κύκνος του θρύλου
τι νάσαι εσύ που δεν είσαι
παρα μια μεγάλη ποιητρια
της Ελλάδας και της Κύπρου

εξοχη η ποιηση σου
ανήκει καπου αλλου
marakos1948
14-01-2009 @ 01:59
αριστο ! ::up.::
MARGARITA
14-01-2009 @ 02:06
μπράβο σου..... ::love.:: ::hug.::
Xωρολάτρης
14-01-2009 @ 02:25
Νοιώθω μια χαρά μεγάλη σαν ακούω τόσο σωστά "προετοιμασμένους " ανθρώπους, να κινούνε για τον δρόμο της ουσίας με απόφαση μεγάλη της ψυχή τους..Νοιώθω ότι η μυστική επαφή των αισθήσεων με τις εικόνες και των εικόνων με τα απόκρυφα της σημασίας σημάδια, κάποτε γίνονται καράβι της στεριάς μες στην στιγμή του ήλιου..Κι όλα είναι έτοιμα τότε..Το μόνο που χρειάζεται ειναι η ξαναμμένη φωνή του καραβοκοίρη που κυβερνά τα νεύματα και τον καιρό..
Ελένη μου απίθανη και θαυμαστή μου φίλη..Ζωγραφίζεις!
TAS
14-01-2009 @ 02:32
θα μείνω ώρες να σ' αφουγκράζομαι . .
Nefeligeretis
14-01-2009 @ 02:42
Σαλπάρουμε μαζί σου Ελένη
σε άλλους κόσμους μαγικά φτιαχμένους
από τη μοναδική σου πέννα.
Είσαι έξοχη, και γεμάτη με ποιητική ουσία!
::kiss.::
PirgiosVardarinos
14-01-2009 @ 03:11
Καλή σου μέρα! Με κάλυψαν οι προλαλήσαντες!! ::rol.:: ::wink.:: ::yes.::
oneirodromio
14-01-2009 @ 03:36
Αφού ο δρόμος της ουσίας καθενός,
θα είναι πάντα ένας δρόμος μακρινός!

Έμεινα ώρες να αφουγκράζομαι ::smile.::
Δήμητρα
14-01-2009 @ 03:39
Σαλπάρουμε...και όπου βγεί...
Το δύσκολο δεν είναι το ξεκίνημα Ελένη μου.
Ο τερματικός σταθμός είναι το δύσκολο...
Πρόσεχε!!! Αρχίσαμε να μιλάμε την ίδια γλώσσα. ::wink.:: ::love.::
Ναταλία...
14-01-2009 @ 03:40
Αφού ο δρόμος της ουσίας καθενός,
θα είναι πάντα ένας δρόμος μακρινός!

Ελένη είσαι απίθανη ::yes.:: ::up.:: ::hug.::
peiraiotissa
14-01-2009 @ 05:44
Αφού ο δρόμος της ουσίας καθενός,
θα είναι πάντα ένας δρόμος μακρινός
Γεια σου Ελένη ::hug.::
Ιχνηλάτης
14-01-2009 @ 10:26
Έτσι κι αλλιώς, μ` ένα καράβι ταξιδεύουμε.
Σαλπάραμε στ` αγρια κύματα της ζωής.
Μόνο που αυτό το ταξίδι μας το έδωσες
κάτω απο ένα άλλο πρίσμα. Της ποίησης.
Έτσι έχει περισσότερο ενδιαφέρον.
Για αυτό το ταξίδι έγραφε και ο Καβαδίας.
http://www.youtube.com/watch?v=6HErp5UDs9c

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
swordfish
14-01-2009 @ 11:18
Εξαιρετικό Ελένη!!!! ::up.:: ::kiss.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
14-01-2009 @ 12:52
Έμεινα ώρες να αφουγκράζομαι
της σαγήνης τον παλμό,
της ομορφιάς τον ήχο,
μες στον κυκλώνα μιας δροσιάς,
μες στο ηφαίστειο μιας νιότης,
μες στο φτερούγισμα της ηδονής
που πάλλεται,
στα σωθικά της θάλασσας ...


φανταστικό μπράβο Ελένη !!!!!!! ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο