Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παλίρροια
 ...στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί, απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα... (Ο.Ε.)
 
Παλίρροια


Της διάψευσής μου τη στιγμή την πέταξα στο κύμα
Κουκίδα τόση δα μικρή, βάρδια και φυλακή μου
Φόρο βαρύ της πλήρωνα για χρόνια τη ζωή μου
Μα απ’ το λαβύρινθο να βγω δεν έβρισκα το νήμα

Καθόμουν μέσα στις σπηλιές κι έπινα από τα σκότη
Ήμουν πολύφερνη παλιά μα τώρα ποιος νογάει
Στα μάτια εξαντλήθηκε κι η μνήμη να γερνάει
Απ’ όταν ξεριζώθηκε κείνη η χαρά η πρώτη

Ώχρινη ως στα νύχια μου με το αίμα προδομένο
Προτάσσοντας το γιασεμί που ‘χα κρατήσει εντός μου
Παραίτησα την προσευχή κι ακύρωσα το βιος μου
Κι έκατσα να διαγουμιστώ από γνωστό και ξένο

Ξόδεψα κάθε μου ντροπή στους λασπωμένους δρόμους
Σκουριάσανε και τα μαλλιά και γδικιωμό ζητούσαν
Κάτι αδέσποτες ριπές του νου με κυνηγούσαν
Καθώς πάνω στα κάρβουνα πατούσα μου τους χρόνους

Κι ως έκαψα όλα τα προικιά βρέφος με βρήκε η μέρα
Και μπουσουλώντας άλλη μια στον κόσμο ξαναβγήκα
Χάρτη να φτιάξω κι απ’ αρχής να πω την αλφαβήτα
Απ’ τη ληγμένη μου ζωή να φύγω εγώ πιο πέρα

Είδα τη θάλασσα ξανά τέλος κι αρχή αντάμα
Του δαίμονά μου έδυσα μέσα της τη μνηστεία
Βαπτίστηκα τ’ απέραντου ορίζοντα συμβία
Ψυχή και σώμα και νερό το διαλεχτό μου κράμα

Απόθεσα στην αμμουδιά κορμί ξαποσταμένο
Σκεπάστηκα τον ουρανό και την υγρή ομίχλη
Κι ως αναλήφθηκε η καρδιά χωρίς ν’ απλώσει δίχτυ
Είδα μπροστά μου χρώματα και φως αγαπημένο

Στης πλημμυρίδας το ρυθμό ταιριάζω τη ζωή μου
Να χάνομαι ως η άμπωτη να με λυτρώσει πάλι
Ξαναγεννιέμαι κάθε αυγή σ’ αυτό το ακρογυάλι
Φύκια κι αρμύρα να κεντώ με κάθε αναπνοή μου








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
MARGARITA
18-01-2009 @ 05:56
λυρικότατο...
artista_k
18-01-2009 @ 06:36
::scare.:: γεμάτο φωνές!!!
Αισθήματα χαράς και ανακούφισης με κυρίεψαν από τη στιγμή που ανέφερες το γιασεμί ... "που είχες κρατήσει εντός σου"! ...
::love.:: ::love.::
nirbana
18-01-2009 @ 07:37
φανταστικό...πανέμορφο... ::yes.::
Amersa K
18-01-2009 @ 08:09
http://www.youtube.com/watch?v=omNwcgC6g8U&feature=related
Α.Ε. ΕΠΕ
18-01-2009 @ 08:15
Λυρικότατο... ναι...
JINO.X
18-01-2009 @ 08:32
μάζεψε το κρεβάτι σου, κρύο πλάι στο κύμα
το πάτωμα, Αμέρσα μου, κομάτι πιο ζεστό
θα στρώσουμε και φλοκοτά, θα πούμε κι ένα ποίημα
κι έναν διαίτης σολωμό θα φάμε, καπνιστό!!! ::love.:: ::kiss.::
Γιάννης Χρυσέλης
18-01-2009 @ 08:41
::wink.:: ::yes.::
Αγνή
18-01-2009 @ 09:31
κάπως περιττά εξωραϊσμένος ο στίχος
αλλά με υπέροχες, πολύ δυνατές στιγμές!!!
ωραία
Αγνή
18-01-2009 @ 09:32
.
arpistre
18-01-2009 @ 10:01
αγκαλιά για το ωραίο πού 'γραψες
::hug.::
χαμογελο
18-01-2009 @ 11:03
Στης πλημμυρίδας το ρυθμό ταιριάζω τη ζωή μου
Να χάνομαι ως η άμπωτη να με λυτρώσει πάλι
Ξαναγεννιέμαι κάθε αυγή σ’ αυτό το ακρογυάλι
Φύκια κι αρμύρα να κεντώ με κάθε αναπνοή μου

::theos.::
montekristo
18-01-2009 @ 11:42
τα σέβη μου
απολαυστικό σε κάθε του γραμμή (κύμα καλύτερα) ::smile.::
ekptwtos
18-01-2009 @ 11:59
Στης πλημμυρίδας το ρυθμό ταιριάζω τη ζωή μου
Να χάνομαι ως η άμπωτη να με λυτρώσει πάλι
Ξαναγεννιέμαι κάθε αυγή σ’ αυτό το ακρογυάλι
Φύκια κι αρμύρα να κεντώ με κάθε αναπνοή μου


::oh.:: ::oh.:: ::oh.:: AAAAAAAAA!
karpox
18-01-2009 @ 12:14
541 φιλια σου στελνω γιασεμενια................ ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Ιππαρχος
18-01-2009 @ 12:31
αγαπημένο ασφαλώς...
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
18-01-2009 @ 12:51
Θαυμάσιο!
::love.:: ::hug.:: ::love.::
elpidakwstopoulou
18-01-2009 @ 15:48
Ξόδεψα κάθε μου ντροπή στους λασπωμένους δρόμους
Σκουριάσανε και τα μαλλιά και γδικιωμό ζητούσαν
Κάτι αδέσποτες ριπές του νου με κυνηγούσαν
Καθώς πάνω στα κάρβουνα πατούσα μου τους χρόνους

πάρα πολύ καλό !!!!!
::up.:: ::hug.:: ::kiss.::
PirgiosVardarinos
18-01-2009 @ 22:52
...¨Ομορφο!! ::yes.:: ::smile.::
ψιτ-ψιτ
18-01-2009 @ 22:54
...στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί, απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα... (Ο.Ε.)...αυτο το Ο.Ε...ειναι ομορρυθμη εταιρεια!
justawoman
19-01-2009 @ 00:32
Υπέροχο είναι!!!
...μικρή γοργόνα της στεριάς
::love.::
poetryf
19-01-2009 @ 01:48
Τί λες τώρα !!!!!!!!!!!!

(σου έκλεψα το σχόλιο, μη με καταγγείλεις
για καλό είναι ) ::theos.::
peiraiotissa
19-01-2009 @ 04:12
Στης πλημμυρίδας το ρυθμό ταιριάζω τη ζωή μου
Να χάνομαι ως η άμπωτη να με λυτρώσει πάλι
Ξαναγεννιέμαι κάθε αυγή σ’ αυτό το ακρογυάλι
Φύκια κι αρμύρα να κεντώ με κάθε αναπνοή μου

Καλημέρα!!!ποιητικότατο Έφη μου ::kiss.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο