elli
01-03-2005 | Διασκευάζοντας σε στίχους με ομοιοκαταληξία ένα τραγούδι των "Army of Lovers" της δεκαετίας ' 80. Όμως στο τελευταίο στίχο το συμπέρασμα στα εισαγωγικά είναι ολότελα δικό μου. Ίσως οι κύριοι εδώ βάλουνε τα γέλια...σκεφτόμενοι της δικής τους φαντασίας τα χαρέμια... Κύριοι μην εκπλήσσεστε γυναίκα το άσμα τραγουδάει...και όποιος θελήσει και τολμάει....με e-mail του το στέλνω και καμμία ευθύνη εγώ δεν φέρω.... Στις φίλες μου εδώ, μας εύχομαι καλά Ταξίδια και ας είναι και της φαντασίας μας παιχνίδια...Φιλιά | |
Γιώργος_Κ
01-03-2005 | Καλησπέρα Έλλη!! Αν ο στρατός της ήταν κόκκινος, ευχαρίστως θα είχα καταταγεί!! ...τώρα βέβαια, μπορεί να είναι κόκκινος απο έρωτα και πόθο, αλλά αυτό δεν μπορεί να παραπλανήσει έναν Κόκκινο, όπως καταλαβαίνεις Έλλη!! :) | |
Anousios
01-03-2005 | Οργιάζει η φαντασία σου Έλλη μου και καλά κάνει.. Πολύ ωραίο θέμα, καλοδουλεμένο, πολυταξιδεμένο αλλά μας αδικεί το κλείσιμο,, όλοι δεν είμαστε ίδιοι | |
Αγνή
01-03-2005 | Απαράδεκτο τέλος! Φιλιά! | |
elli
01-03-2005 | Αγνή μου...Το τέλος είναι πάντα απαράδεκτο γιατί είναι πάντα το τέλος.. Και οι παρόντες εξαιρούνται.. έτσι για να να μην σας αδικώ... Φιλιά | |
Ανώνυμο σχόλιο
01-03-2005 | Πολύ καλό!!...οι μεγάλες χάντρες είναι άχρηστες στα κομπολόγια Έλλη μου..χαλούν την "ισορροπία" τους..φαίνεται...φιλιά... | |
Εκάτη
02-03-2005 | Έλλλλλλλληηηηηη!!!!!!!!! Ο τελευταίος στίχος όλα τα λεφτά! | |
Ανδρέας Ανδρέου
02-03-2005 | Πολύ όμορφη και ζωντανή απόδοση Έλλη που μας κάνει να σε χαιρόμαστε κι ας μας θάβεις στο τέλος με το συμπερασματικό σου στιχούργημα:) | |
πεζός
02-03-2005 | ...τι κρίμα να μην βρίσκονται γυναίκες να παίζουν καλό κομπολόι... :-) | |
 |
