| |
Μία αράχνη νύχτα υφαίνει
σε παλιό αργαλειό
τον ιστό που της παρήγγειλα
δίχως λόγο και σκοπό
Μοιάζει τόσο μαγεμένη
απ΄ τους ήχους των νημάτων
ήσυχα κυλούν οι μέρες
στην κοιλάδα των θαυμάτων
Μία αράχνη που υφαίνει
τα προικιά της αδερφής μου
τον ιστό που ονειρευόμουν
να τυλίξει τη ζωή μου
Μοιάζει λίγο αλλοπαρμένη
απ' τη μοναξιά της νυχτάς
της χρωστώ εδώ και χρονιά
την ευχή μιας καληνύχτας
Μια αράχνη μαλλιαρή
μαύρη και αποκρουστική
σε αργαλειό υφαίνει
ότι όμορφο συμβαίνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
