| |
[color=red][B] ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΟ ΣΚΑΚΙ[/B][/color]
[B][color=purple]Όλα τα πιόνια στέκονται σε ένα σκάκι που άλλοτε είναι ξύλινο,άλλοτε πλαστικό,άλλοτε χάρτινο και άλλοτε γυάλινο. Η σκακιέρα της ζωής και του θανάτου,αποτελείται από βασιλιά,βασίλισσα,πύργους,άλογα, αξιωματικούς και εκείνα τα άτυχα στρατιωτάκια,που στέκονται πρώτη γραμμή περιμένοντας την σάλπιγγα της μάχης να ηχήσει. Οι βασιλιάδες κινούνται όπως θέλουν,για εκείνους όλα επιτρέπονται.Έχουν γύρω τους ένα σωρό φύλακες να πολεμούν για χάρη τους.
Οι πύργοι στέκονται κάστρα στα άκρα του παιχνιδιού.Κινούνται ευθέως και πλαγίως,μπροστά και πίσω.Τα άλογα είναι δεσμευμένα,δεν είναι ελεύθερα να τρέξουν ως ατίθασα άτη σκίζοντας τον αέρα και κυματίζοντας την χαίτη τους,χλιμιντρίζοντας υπερήφανα.Μπορούν μόνο να σχηματίζουν το γράμμα γάμα για να νικήσουν τους αντιπάλους του απέναντι στρατοπέδου.Οι αξιωματικοί δρουν ως διπλωματίες,ξαφνιάζοντας τον αντίπαλο,χτυπώντας τον λοξώς και όχι ευθέως,κρυμμένοι πίσω από άλλα πιόνια.Μα πρώτα χύνεται το αίμα των μικρών στρατιωτών που ξεκινούν το παιχνίδι.Ξεκινούν με δύο βήματα μπροστά,ελπίζοντας ότι με τον θάνατο και τη θυσία τους,θα αποκτήσουν υστεροφημία,ότι θυσιάστηκαν για τους βασιλιάδες.Μα εκείνοι τους ξεχνούν και το παράσημο που τους παραδίδουν , σκουριάζει σε έναν τοίχο που είναι κρεμασμένο.Τα στεφάνια ως φόρο τιμής που προσφέρουν, μαραίνωνται στο μνήμα, αφού χωρίς νερό δεν διατηρούνται και ξεραίνονται. Ποιος δίνει σημασία σε "ανθρωπάκια" χωρίς κυριότητα σε αυτόν τον άδικο κόσμο,που δεν παύει να είναι άδικος και αποτυπώνεται ζωντανός σε μια παρτίδα σκάκι?
Το παιχνίδι τελειώνει...ακούγεται σαχ ( απειλή )
Ματ ( νίκη )
Πατ ( ισοπαλία )
Την πάτησαν οι απλοί
και οι βασιλιάδες έμειναν στεγνοί
στο αίμα δεν ποτιστήκαν
τη χλιδή δεν την αρνηθήκαν.
Μετά κλείνει το κουτί
τα πιόνια είναι ξανά πάλι, όλα μαζί.[/color][/B]
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια
Ελευθερία 23 ετών[/B][/color]
Να συμπληρώσω μια δεκαετία αργότερα ( τώρα δηλαδή ), ότι τα στρατιωτάκια που μπορεί να ήταν τότε κοιμισμένα λόγο απειρίας και αγνής καρδιάς, εξύπνησαν που λέτε και έγιναν μαχητές της ζωής. Και τα έξυπνα πουλιά από τη μύτη πιάνονται κάποτε. Το φιλοσοφώ περισσότερο τώρα. Τροφή για σκέψη...
Καλή Κυριακή!
χαχαχα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
