| |
Μια παλάμη δάκρυα
Πέντε δάκρυα
συναντήθηκαν στην μέση μιας παλάμης
Από το ίδιο χέρι σκουπισμένα
την ίδια στιγμή χυμένα
για μια ιστορία ειπωμένα
Όταν ήρθε στον κόσμο
άκουσε την ανάσα της πρώτης του πνοής,
και στην παλάμη του πατέρα του
έπεσε το δάκρυ του το πρώτο,
το δάκρυ της ζωής.
Είδε ο πατέρας μια νέα ζωή
και της αγάπης άναψε σπίθα φωτιάς
και στην παλάμη του κύλησε
το δάκρυ το πατρικό,
το δάκρυ της χαράς.
Η μάνα που γέννησε μια νέα ζωή
έγινε ξάφνου σκιά του αοράτου,
και στην παλάμη του άντρα της
έσταξε το δάκρυ της το τελευταίο,
το δάκρυ του θανάτου.
Την είδε ο σύζυγος να φεύγει μακριά
να γίνεται σκιά μιας μνήμης
και στην παλάμη του σταμάτησε
το δάκρυ του, του πόνου,
το δάκρυ του, της λύπης.
Έσκυψε και ο ουρανός και ψιθυριστά του είπε:
«είδα την λύπη και την χαρά
τον θάνατο και την ζωή τα είδα»,
και από τον ουρανό έπεσε
το δάκρυ που λέγεται Ελπίδα.
Και το δάκρυ το τελευταίο
μίλησε απαλά στα άλλα
κι ενώθηκαν όλα μαζί
κι έγιναν νερό, έγιναν βροχή.
Το δάκρυ του μωρού,
αυτό της νεκρής μητέρας,
τα δύο δάκρυα του πατέρα
και τέλος του ουρανού.
Και έπεσαν αγκαλιά όλα κάτω
πότισαν τη γη, κι έγιναν ζωή,
και από τότε όποτε βλέπω τη βροχή
θυμάμαι τον Πατέρα του ουρανού
και δάκρυα χιλιάδες, ελπίδας σταγόνες
για εμάς εδώ κάτω ζωντανές εικόνες.
Πέντε δάκρυα λοιπόν
συναντήθηκαν στην μέση μιας παλάμης
Από το ίδιο χέρι σκουπισμένα
την ίδια στιγμή χυμένα
για μια ιστορία ειπωμένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
