| |
Στα πόδια μου,
στρωμένοι οι απέραντοι δρόμοι,
με τα χαλίκια της λύπης.
Ο κάμπος γέμισε χάσματα,
Ποιος θέλει να ξεκοιλιάσει τη γη?
(Η μνήμη μου γέμισε θραύσματα)
Η φρίκη φόρεσε τα σκελετωμένα γυαλιά της
για να γίνω πιο ευδιάκριτος,
εντός του οπτικού της πεδίου.
Εμβαθύνωντας, εμβαθύνωντας,
έπεσα στον γκρεμό
Σε ένα πιθάρι, σαν του Διογένη
μεστώνω την μοναξιά μου
Μα έλα που έχει ρωγμές
και “δακρύζει” σημαντική ποσότης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
