| |
Σαν ήμουνα παιδί τα ‘βλέπα όλα ιδανικά
θυμάμαι έκανα όνειρα, σχέδια πολλά.
…………..[I](τώρα)[/I]……………….
Νιώθω τη θηλιά του χρόνου στο λαιμό
χάνω τον έλγχο, νομίζω ακροβατώ.
Με πνίγει του χρόνου η σιωπή
αυτό τ’ αόρατο σπαθί που στη γωνιά καραδοκεί.
Εγκλωβισμένη, δίχως αύριο, στο παρόν
αναζητάω μια διέξοδο να βρω,
μ’ απόπειρες μάλλον θλιβερές
σπασμοδικές, το δίχως άλλο τραγικές!
Μηδαμινή κάθε ελπίδα γι’ αλλαγή.
..................................................
Για όλα τα όνειρα που πέσαν στο κενό
τον εαυτό μου μοναχά κατηγορώ.
Ας ήταν να διώξω την σκιά
που καλύπτει την αχόρταγη καρδιά.
………………………………...
Όλα ήταν μαγικά σα παραμύθι απ’ τα παλιά
τώρα φαντάσματα σκιές ξετρυπώνουν στις γωνιές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
