stixoi.info: Θυμάσαι παππού;

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131547 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Θυμάσαι παππού;

χθες βράδυ που σου μιλούσα...

ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΑΠΠΟΥ;

Σαν χθες ήμουν 8 Μαήων κόρη .
Τότε που μου χάιδευες τα όνειρα με τα τόσο απαλά και
ροζιασμένα χέρια σου απ’τον χρόνο.
Μου μάθαινες ταξίδια ονειροπόλων.
Χαμένων ευκαιριών μα κερδισμένων συναισθημάτων.
Τρέχω ακόμα μαζί σου στα μονοπάτια που περπάτησαν νεράιδες,
κι εσύ ακολουθούσες.
Θυμάσαι παππού;
Τα μάτια σου γεμάτα αβρότητα μιλούσαν με τα δικά μου.
Ήσουν όμως δύσκολος άνθρωπος.
Κουβαλούσες πάντα το σέρτικο φορτίο πάνω σου.
Θύμησες παλιές μιας άλλης εποχής.
Συλλογιέμαι τότε, που έφτιαχνες με μαεστρία αγνές φιγούρες
του Καραγκιόζη. Λαϊκός ήρωας.
Θέατρο σκιών μου’χες πει πως είναι η ζωή.
’’το θέατρο μπορεί να’ναι μεγάλο και δύσβατο, μα να κοιτάς κορίτσι μου
να είναι η σκιά σου πρωταγωνίστρια ενός εξαίσιου ρόλου’’.
Σκηνές πλάθει ο νους μου μ’εσένα που καθόσουν στην ψάθινη καρέκλα
κάτω από την κληματαριά εκείνα τα καλοκαίρια.
Καφές , τσιγάρο και εικόνες νοημάτων η θωριά σου.
Θυμάσαι παππού;
Έγραφες στιχάκια για μαρτύρια γλυκά, αγάπη πως τα λένε.
Έδινες μάχες κάθε μέρα με δράκους και πριγκίπισσες του παρελθόντος.
Κι ήρθε η στιγμή που σε είδα νικημένο.
Εσένα το τετραπέρατο παλικάρι.
Νικημένο από σάπια κύτταρα και χρόνιο συσσωρευμένο πόνο.
Και μετά… ήσουνα νεκρός. Χλωμός σαν ξεφτισμένο κίτρινο χρώμα.
Πόσο φοβήθηκα. Θύμωσα. Παραδέχτηκα. Λυτρώθηκες.
Το καντήλι σου όμως είναι ακόμα ζωηρό και φέγγει κάθε σκοτάδι ,
που συναντούν τα μάτια μου.
Και ξέρεις κάτι παππού;
Μυρίζει ακόμα φρέσκο σπιτικό ψωμί η πίσω αυλή μας.
Εκεί που ζυμώναμε μαζί χαμόγελα για το μέλλον.
Σ’αγαπώ…


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

χαμογελο 24-01-2009 @ 05:20	μ' εκανες να δακρυσω, σ' ευχαριστω..........
azoritis 24-01-2009 @ 05:57	Εκεί που ζυμώναμε μαζί χαμόγελα για το μέλλον. υπέροχο,ονειρικό....... Θυμάσαι παππού; ::up.::
Rannia . k 24-01-2009 @ 06:11	Υπέροχο και βγαλμένο μέσα από την καρδιά σου!!! Καλό σου απόγευμα και να θυμάσαι . Όποιος αγαπήθηκε και αγάπησε αληθινά σ' αυτή την ζωή δεν πέθανε ποτέ του. Πέρασε απλά στην αιωνιότητα !!!!!!!! ::kiss.::
Rannia . k 24-01-2009 @ 06:12	Φιλάκια από Λευκωσία!!!
rosestar 24-01-2009 @ 06:30	Να τον θυμάσαι πάντα τον παππού σου... Τον θυμάμαι και γω τον δικό μου... ::kiss.::
artista_k 24-01-2009 @ 07:25	Αμάν βρε σούγκαρ μου... ::love.::
ekptwtos 24-01-2009 @ 07:43	Εκεί που ζυμώναμε μαζί χαμόγελα για το μέλλον. Σ’αγαπώ… ::yes.::
Ιχνηλάτης 24-01-2009 @ 08:59	Σαν την κανέλα είναι το ποιημά σου!! Και γλυκιά και πικρή και καυτερή. (Πολίτικη κουζίνα). ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
swordfish 24-01-2009 @ 10:32	Και ξέρεις κάτι παππού; Μυρίζει ακόμα φρέσκο σπιτικό ψωμί η πίσω αυλή μας. Εκεί που ζυμώναμε μαζί χαμόγελα για το μέλλον. Σ’αγαπώ…'' ::yes.:: ::smile.::
Μοιάζω μ'εσένα 25-01-2009 @ 05:17	Φρέσκο σπιτικό χαμόγελο αθανασίας... Μη μου φοβάσαι.... Μια ::hug.:: με όλη μου την ::love.::
... άρα υπάρχω 07-02-2009 @ 07:07	... Οι ψυχές ΕΞΑΫΛΩΝΟΝΤΑΙ όταν πλέον δεν τις θυμάται κανείς.... ... ο παππούς σου σίγουρα ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο