| |
Σε μια ιδιομορφια του απροσιτου [U]'εγώ'[/U]
Ο ανθρωπος ξεχάστηκε και είπε [U]'Σ'αγαπώ'[/U]
Μα δε σκεφτηκε τα βάσανα που θα τραβούσε γι' αυτό
Το απέλπιδο, το άτονο, το ανήμερο [U]'Σ'αγαπώ'.[/U]
Απέλπιδο οταν το φωναζε ο Μάρκος-Αντώνιος
Άτονο οταν το ελεγε ο Μεγας Ιουστινιανός
Ανήμερο και άγριο όταν ο Μ. Θεοδόσιος το φωναζε στο Χριστό
Αφού το[U] 'Σ'αγαπώ' [/U]στην Ιστορια προσέφερε μονο κακό.
Θάνατοι, αιχμάλωτοι, ανθρώποι να πονάνε
Γιατι κάποιος τολμησε αγαπη να εκφράσει
Μα γιατί την εξεφράζεις αν δεν την εννοείς;
Αν δεν υπολογίζεις ούτε που θα φτάσει;
Ρώτα και μάθε να μου πεις, απρόσμενε επισκέπτη
Πόσοι από αυτούς που γνώρισες είναι ευτηχισμένοι;
Ή μαλλον πόσοι είναι αυτοί που είπαν [U]'Σ'αγαπώ'[/U]
κι ενιωσαν μέσα τους στ' αλήθεια ευνοημένοι;
Μα το στοίχημα δεν είναι να μην περνάς τον πόνο
Αλλα να μην τον προσφέρεις αν δεν τον εννοείς
Γιατί ανθρωπινες ψυχες υπάρχουν για να στολίζουν ζωές
Και όχι για δυο λέξεις πικρά να τις σκοτώνουν
Γιατί η αγάπη σου για κάποιον ίσως μίσος εννοει για αλλον
Και αυτός ο άλλος ν'αξιζει στ' αλήθεια [U]'Σ'αγαπώ'[/U]
Γι' αυτό βάλε το νου σου κάτω και σκέψου το σωστό
Σκέψου ορθά πριν πεις: [U][I][B]''Καρδιά μου... Σ'αγαπώ!''[/B][/I][/U]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
