Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απόψε η ποίηση
 κονσέρβα πάθους...
 

Απόψε η ποίηση
ουρλιάζει σαν τσακάλι στην ερημιά
γρυλίζει , αγρίμι λαβωμένο
κι ύστερα βογκά σαν πόρνη, ψεύτικα

Με μάτια κόκκινα από την αϋπνία
φτερωτό στοιχειό, στέκει στον ώμο μου
καρφώνει τα νύχια της μέσα μου
και περιμένει πότε θα φωνάξω από τον πόνο

Είναι μια μουτζούρα στο μυαλό μου
μια μαύρη μουτζούρα που με ισκιώνει
Η ποίηση είσαι εσύ γυμνή
να χαϊδεύεις λάγνα το κορμί σου

Απόψε η ποίηση δε μου ανήκει
σπάει, θρυμματίζεται και μπαίνει στα νύχια μου
βγάζει από την τσέπη της
μια βαριά σκουριασμένη κλειδαριά
και κλειδώνει το χρόνο

Ανάβει φωτιές και καίει τις μέρες
που φύλαγα κρυμμένες στα συρτάρια μου
Για να περάσει την ώρα της,
ξεφλουδίζει σαν κλαρί
τις βεβαιότητες που είχα συλλέξει

Κι όταν βαρεθεί γίνεται , εσύ γυμνή
και με προσκαλεί να σμίξουμε,
μου ψιθυρίζει με βραχνή φωνή
"ποτέ δεν ήμουνα δική σου
κι ούτε ποτέ θα γίνω"

Η ποίηση έχει μια ελιά,
κάτω απ' τη μασχάλη της.
Η ποίηση απόψε μου κουβεντιάζει
Όταν ήμουν μικρή, μου λέει,
φιλούσα το χέρι μου
για να δω πως είναι να φιλάς.
Τώρα φιλάει το μυαλό μου
κι έμαθε να χρησιμοποιεί και τη γλώσσα της

Κοιμάται δίπλα μου και η ήρεμη ανάσα της
σαν λίβας μανιασμένος φυσάει μέσα μου
και με στεγνώνει.
Η ποίηση απόψε είναι τόσο αγνή
το χέρι της αργά κατηφορίζει
Με αργές κινήσεις το βυθίζει μέσα της
κι όταν ποτίσει από τους χυμούς της,
στο στόμα μου το φέρνει, να κοινωνήσω
το άγριο απόσταγμα της ηδονής της

Την ακούω μετά να φεύγει, να έρχεται,
τον ήχο από τα γυμνά της πόδια
πάνω στα πεσμένα
φθινοπωρινά φύλλα του κορμιού μου.
Και τα τοιχώματα του μυαλού μου, της ζωής μου,
εκεί που τόσα χρόνια σαν ρυάκι ήσυχο κυλούσα
χάνουν τώρα την γεωμετρία τους,
τις ευθείες γραμμές τους
ακολουθούν καμπύλες , πτυχώσεις, τις εσοχές σου

Η ποίηση απόψε δεν χαρίζεται
ακονίζει τα νύχια της στις αλήθειες μου
Γέλα μωρό μου, ουρλιάζει
Θέλω να τελειώσω
με ένα φαλλό μέσα μου να χύνει το γέλιο σου!
Και μετά μη με λογαριάσεις ούτε στιγμή δική σου...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
**Ηώς**
25-01-2009 @ 09:00
ΔΥΝΑΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΣΕ ΣΟΚΑΡΕΙ! ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Lame Duck
25-01-2009 @ 09:04
Η ποίηση απόψε δεν χαρίζεται
ακονίζει τα νύχια της στις αλήθειες μου
Γέλα μωρό μου, ουρλιάζει
Θέλω να τελειώσω
με ένα φαλλό μέσα μου να χύνει το γέλιο σου!
Και μετά μη με λογαριάσεις ούτε στιγμή δική σου...



Εξαιρετικό!!! ::theos.:: ::5156.:: ::up.::
montekristo
25-01-2009 @ 09:10
εντάξει βασικά ήθελα να εντυπωσιάσω κάποια μικρούλα όταν το έγραψα
τώρα αν έχω μια σχέση με την ποίηση είναι προς το πιο πλατωνικό...δεν μου σηκώνεται και τόσο ::smile.::
swordfish
25-01-2009 @ 09:22
Είμαι σίγουρη πως εντυπωσιάστηκε τελικά η μικρούλα ::wink.::
Ωραίο, καλό βράδυ! ::up.::
Lame Duck
25-01-2009 @ 09:22
χα χα!! ωραίος!!
εντυπωσιάστηκε; ::razz2.::
montekristo
25-01-2009 @ 10:05
εντυπωσιάστηκε λίγο, δε λέω
αλλά μ' άφησε να

http://www.youtube.com/watch?v=nAO46CCyoU8

::razz2.::
dimvel
25-01-2009 @ 10:09
Το Πάθος δεν συντηρείται , διατηρείται πλάι στο Λάθος και το Βάθος...
Πολύ καλό είτε εντυπωσιάστηκε , είτε όχι!
Lame Duck
25-01-2009 @ 10:16
χα χα χα χα!!! πλάκα έχεις! τα σπασε το ηχητικό ::razz2.:: !!!!
δεν πειραζει...
θα εντυπωσιαστεί καμιά άλλη πιτσιρίκα!!!
montekristo
25-01-2009 @ 10:26
δε βαριέσαι, ότι έχουμε γράψει είναι σαν μια χάρτινη βαρκούλα, την αφήνουμε στη λίμνη κι ας πάει όπου θέλει, όποιος θέλει ας μπει μέσα της να βολτάρει ή το πολύ πολύ να βουλιάξει λίγο παρακάτω
κι άλλο ένα ηχητικό βαρύ κι ασήκωτο ::smile.::

http://www.youtube.com/watch?v=0ojcmjH2Xpk
Lame Duck
25-01-2009 @ 11:13
χα χα ::rock.:: !! έτσι!!! νομίζω είναι μέσα στο κλίμα του ποιήματος..άμα απαγγέλλονταν αυτο θα σιγόπαιζε από πίσω!!!!!
xxix86
25-01-2009 @ 13:36
Ρε μεγάλε τι έγραψες;;;...
Ότι και να πω είναι λίγο...
::theos.::
ekptwtos
25-01-2009 @ 13:36
Απόψε η ποίηση
ουρλιάζει σαν τσακάλι στην ερημιά
γρυλίζει , αγρίμι λαβωμένο
κι ύστερα βογκά σαν πόρνη, ψεύτικα

::1255.:: GEIA SOU MONTE!
justawoman
25-01-2009 @ 13:40
Μια συνουσία ανάγνωση ::wink.::
Αστρογιογγι
25-01-2009 @ 14:54
http://www.youtube.com/watch?v=oMPCJHgoBDw
.....................................
Oh! to be the cream!...
montekristo
25-01-2009 @ 23:58
καλημέρα
σας ευχαριστώ για το πέρασμα και τα σχόλια ::smile.::
dimvel νομίζω καλα το θέτεις για το πάθος
Γουίλι κακοτραχανοτόμαρο ::razz2.::
MARGARITA
26-01-2009 @ 01:20
καλημέρα σου Καμύ....
peiraiotissa
26-01-2009 @ 04:36
Σαν χαστούκι...ηδονικό!!!!!!!!!!!
Μπράβο βρε... ::kiss.:: ::up.::
Αγνή
26-01-2009 @ 05:31
Πιστευτό!!!
zpeponi
28-01-2009 @ 14:14
πολυ μου αρεσε!!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
24-02-2009 @ 13:31
το θυμάμαι αυτό! χείμαρρος.
Δε σχολιάζεται!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο