| |
| | Γιώργος Βλάχος : Ποιήματα |  | | | Δεν έχω visa για την ελευθερία | | |
1) Εξόριστος είμαι σχοινοβάτης
στου πλανήτη ανέραστο λόφο
Μέγας Τραγουδιστής .
Μ' έναν στίχο ανάθεμα
το λουκέτο σπάω της ιστορίας .
Ο νόμος είναι συρματόπλεγμα ,
κρατητήριο , στρατόπεδο ,
σπίτι-κελί , νύχτα πουτάνας ,
χάραμα μελλοθάνατου ,
άφραγκου μύστη θεωρία ,
χαπακωμένος τράγος ,
εκκλησία μαστούρα .
Εγώ ο εραστής της απόλυτης μέρας
δεν έχω visa για την ελευθερία .
2)
Η επανάσταση κοιμάτε στο σαρκίο της
οι επαναστάτες σε χωματερές
τραγουδάνε τη διεθνή .
Τα παιδιά στα χαλίκια
μιας παραλίας αγνώστου
διαβάζουν το μέλλον
κι εγώ λογιστής πολυεθνικής
ζυγίζω στα χαρτιά μου $ .
3)
Τ' απόστημα θα σπάσω
της σοδειά σας .
Την άδεια σας κουλτούρα
κατουράω .
Σ' εφετεία στέλνω τους εφέτες
και τις επωμίδες στήνω
στ' απόσπασμα .
4)
Το πρωί πίνει καφέ ,
χυμό και αγωνία .
Το μεσημέρι κατεβάζει
δυο πιάτα μακαρόνια
- και από αύριο δίαιτα.
Το βράδυ ακούει Σοπέν
και σωπαίνει
μέσα στη κιλότα του ύπνου .
5)
Είδα στις ακτές του Trinidad
να πλέκουν τα μαλλιά τους
νεραιδοσείρηνα κοχύλια ,
να τραγουδάνε Rege τα ψάρια
στη Jamaica ,
τον έρωτα στην Karthagena να ωριμάζει
σα μάγκο ,
τους ποιητές του Νότου να χορεύουν Cubia .
Και την επανάσταση των ματιών τους
είδα
γύρω απ' το άγαλμα του Bolivar .
6)
Ταξιδεύω μέσα από πράσινους πανσέληνους
λειβάδια αστεριών , επίγειους Γαλαξίες ,
θαλάσσια και επουράνια ρεύματα .
Και στο γιόμα της της ΄Ανοιξης ,
ένα κόκκινο ποτάμι έρωτα
βρέχει τις εκβολές μου .
7)
Ο έρωτας είναι πιονέρος
στην κόκκινη πλατεία των στίχων .
Ανδαλουσιανός παρτιζάνος
με το ' να χέρι στο Θεό ,
και τ' άλλο στην Ειρήνη .
8)
΄Οταν
κάποτε
βρέθηκα
στη
Βουλή
των
πολυεθνικών
εταιρειών
και
με
ρώτησαν
ποιος
είμαι
είπα :
Είμαι ο Κόκκινος Βούδας
Είμαι η Μουσουλμάνα νύχτα
Είμαι η Αγία Τράπεζα .
9)
Συντρόφισσα γραφομηχανή
σπείρε στον άνεμο ,
στον έρωτα ,
στην πόλη που γεννήθηκα ,
στίχους αρματωμένους
και μια δωδεκάδα
αναρχικούς λεβάντες .
Σπείρε μια δωδεκάδα
αναρχικούς λεβέντες .
10)
Εγώ , ο επαίτης των στίχων
απ' το βυθό της θάλασσας
και των δέντρων τ' ανάστημα
απ' τη ρίμα του φεγγαριού
με το άπειρο
στο λιακωτό του αιώνα
γεννήθηκα
μ' έναν κοντυλοφόρο .
Γιώργος Βλάχος
Δεν έχω visa για την ελευθερία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
justawoman
25-01-2009 @ 14:13 | Το 6, το 9 και το 10!!!
::yes.:: | | ekptwtos
25-01-2009 @ 14:38 | σπίτι-κελί , νύχτα πουτάνας ,
χάραμα μελλοθάνατου ,
άφραγκου μύστη θεωρία ,
::theos.:: | | Helene52
25-01-2009 @ 22:40 | Ταξιδεύω μέσα από πράσινους πανσέληνους
λειβάδια αστεριών , επίγειους Γαλαξίες ,
θαλάσσια και επουράνια ρεύματα .
Και στο γιόμα της της ΄Ανοιξης ,
ένα κόκκινο ποτάμι έρωτα
βρέχει τις εκβολές μου .
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | montekristo
26-01-2009 @ 00:36 | τι να την κάνεις την visa εσύ? περνας ελεύθερα ::smile.:: | | MARGARITA
26-01-2009 @ 01:24 | μπράβο σου! | | Rannia . k
26-01-2009 @ 03:08 | Απλά υπέροχο!!!
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | idroxoos
26-01-2009 @ 06:40 | 6)
Ταξιδεύω μέσα από πράσινους πανσέληνους
λειβάδια αστεριών , επίγειους Γαλαξίες ,
θαλάσσια και επουράνια ρεύματα .
Και στο γιόμα της της ΄Ανοιξης ,
ένα κόκκινο ποτάμι έρωτα
βρέχει τις εκβολές μου .
::up.:: ::up.:: ::wink.:: | | **Ηώς**
26-01-2009 @ 08:39 | Εγώ , ο επαίτης των στίχων
απ' το βυθό της θάλασσας
και των δέντρων τ' ανάστημα
απ' τη ρίμα του φεγγαριού
με το άπειρο
στο λιακωτό του αιώνα
γεννήθηκα
μ' έναν κοντυλοφόρο .
ΕΙΝΑΙ Α Κ Α Τ Α Μ Α Χ Η Τ Ο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Κακτίνα
26-01-2009 @ 11:18 | τρελό το ταξίδι σου και μου άρεσε πολύ, συγχρητήρια για την αναζωογονιτική έμπνευση, πολύ πολύ καλό!!!! | | ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
26-01-2009 @ 13:42 | Σας ευχαριστώ όλου σας και καλό βράδυ . | | ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
04-03-2011 @ 18:46 | http://giorgosvlahos.blogspot.com | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
