|
| Του Κήπου μας το Όνειρο | | | Για σένα Ουρανέ μου μα και για εμάς... Καλό μας ξημέρωμα! | | [align=center][I][B]Μέσα στην τσιμεντούπολη
προσμένει ακόμα ο Κήπος
δύο Καρδιές να ενωθούν
κι ένας να γίνει ο Χτύπος...
Βασιλικός και Γιασεμί,
μια Λεμονιά παρ' έκει,
ψίθυροι μέσα στη βουή
κι η Μοναξιά που στέκει...
Μαραζωμένα μοιάζουνε,
αργοπεθαίνουν τώρα,
γιατί αργεί να ξαναρθεί
τσ' αντάμωσης η Ώρα...
Δύσκολοι είναι οι καιροί
κι ο Θάνατος προσμένει,
μα σαν μιλήσει ο Έρωτας
ως κι ο Θεός σωπαίνει...
Αντέχει Φως μου η Ψυχή
της Μοίρας τη μανία
κι ας ζει καιρό, πολύ καιρό,
μέσα στην Αγωνία...
Είναι που Όνειρα βαστά
σφιχτα από το χέρι
προσμένοντάς τη τη Στιγμή
κοντά που θα σε Σε φέρει...
Κι ας τσάκισαν οι Πήγασοι
φτερά σε τοίχους πάνω,
έχω Ελπίδα ζωντανή
πληγές Σου για να γιάνω...
Μη Μου αργείς άλλο λοιπόν,
τα μάτια κλείσε τώρα,
ξανά για ν' ανταμώσουμε
στου Ονείρου μας τη χώρα...
Εκεί που όλοι θα γελούν
κι Ευτυχισμένοι θα 'ναι
κι οι Πήγασοι πολύ ψηλά
για πάντα θα πετάνε...[/B][/I][/align]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Της μοναξιάς μου το χρώμα το βλέπεις; Είναι κρυμμένο στα μάτια μου, κοίτα καλά και πες μου... | | |
|
mantinada 25-01-2009 @ 15:29 | Έμπνευση για το παραπάνω υπήρξε η δημιουργία του Νεφελοβάτη "Οι Πήγασοι"
(http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=92670)...
Πως είναι δυνατό να μην του το αφιερώσω λοιπόν;
Δικό σου Ουρανέ μου,
να είσαι, να είμαστε καλά...
Στου Κήπου μας το Όνειρο..!
::love.:: | | ekptwtos 25-01-2009 @ 16:17 | POLU KALO! ::yes.:: | | Νεφελοβάτης 25-01-2009 @ 16:50 | Θυμάμαι το χαμόγελο που μου έφερε σαν το πρωτοδιάβασα, σαν το έγραψες σαν απάντηση στους δικούς μου Πήγασους.. Μια αχτίδα φωτός, που τα σκοτάδια φώτιζε.. Που κάθε φορά φωτίζεις..
Απλά υπέροχο, όπως μόνο κάτι που απ’ ένα όνειρο που πιο αλήθεια απ’ την «αλήθεια» που ζούμε, μπορεί να είναι..
Καλό ξημέρωμα Θάλασσά μου.
| | Helene52 25-01-2009 @ 22:43 | ** Υ π έ ρ ο χ ο **
Την καλημέρα μου Μαράκι ::theos.:: ::love.:: ::kiss.:: | | velico 26-01-2009 @ 00:45 | Κι ας τσάκισαν οι Πήγασοι
φτερά σε τοίχους πάνω,
έχω Ελπίδα ζωντανή
πληγές Σου για να γιάνω...
::up.:: | | Celestia 26-01-2009 @ 05:39 | Τελειο!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | | mantinada 26-01-2009 @ 09:29 | Την καλησπέρα μου σε όλους!
Graciella, Καλλιόπη, Λενιώ, ekptwtos,
να είστε όλοι σας πολύ καλά και σας ευχαριστώ για τα καλά
σας λόγια!
Όσο για σένα χαρά μου,
θυμάμαι λοιπόν κι εγώ, στο δρόμο ήμουν,
άκουγα τη μουσική απ' το mp3 που μου έδωσες και μιλούσα
μαζί σου στο τηλέφωνο...
Και ήμουν στενοχωρημένη που δε μπόρεσα να σου γράψω
κάτι, ως εκείνη τη στιγμή, ως απάντηση στους "Πήγασους"...
Τέλειωσα με τις δουλειές μου όσο γρηγορότερα γινότανε
και επέστρεψα σπίτι, πήρα θέση μπροστά απ' την οθόνη του
υπολογιστή και άρχισα να γράφω...
Και, όπως πάντα όταν σε σκέφτομαι, το γραπτό βγήκε σε πέντε
μόλις λεπτά από μέσα μου...
"Πηγαίο" όπως θα 'λεγες κι εσύ ::smile.::
Να είσαι καλά έμπνευσή μου,
να είσαι καλά Ουρανέ μου!
Καλό βράδυ σε όλους εύχομαι... | | Black_BattleDragon 26-01-2009 @ 11:00 | Αρχικά να πω Μαράκι μου ότι πολύ σας χαίρομαι!!!
Κατα δεύτερο είπαμε ε?!...όταν φτάσεις σε αυτή τη χώρα περιμένω να μου στείλεις τη διεύθυνση!!! ::razz2.::
Και σε μία ύστατη προσπάθεια να σοβαρευτω λιγάκι να πω ότι αυτό που μου αρέσει στο ποίημά σου, πέραν των στίχων (είπαμε στο κάτω κάτω είσαι μία χαμένη ποιήτρια :PPP) , πέραν των Κρητικών πινελιών του.... είναι η ελπίδα που φαίνεται να έχει βρει καταφύγιο μέσα του!!!....έτσι Μαράκι να τη φροντίζεις, να τη προστατεύεις και να τη κρατάς ζωντανή!!! Όπως μόνο εσύ ξέρεις!!!
Φιλιά μικρή.... ο δράκος της γειτονιάς σας!! ::razz2.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|