| |
| | Χάσμα ασμάτων |  | | | ελεύθερη απόδοση...έτσι μου κατέβηκε , θετικής κατευθύνσεως παρακαλώ, οπότε μη βαράτε χαχαχα | | |
Ἐπίστρεφε, ἐπίστρεφε, ἡ Σουλαμῖτις· ἐπίστρεφε, ἐπίστρεφε, καὶ ὀψόμεθα ἐν σοί, τί ὄψεσθε ἐν τῇ Σουλαμίτιδι; ἡ ἐρχομένη ὡς χοροὶ τῶν παρεμβολῶν.
ὡραιώθησαν διαβήματά σου ἐν ὑποδήμασί σου, θύγατερ Ναδάβ· ῥυθμοὶ μηρῶν ὅμοιοι ὁρμίσκοις, ἔργον τεχνίτου·
ὀμφαλός σου κρατὴρ τορευτὸς μὴ ὑστερούμενος κράμα· κοιλία σου θημωνία σίτου πεφραγμένη ἐν κρίνοις·
δύο μαστοί σου, ὡς δύο νεβροὶ δίδυμοι δορκάδος·
ὁ τράχηλός σου ὡς πύργος ἐλεφάντινος· οἱ ὀφθαλμοί σου ὡς λίμναι ἐν Ἐσεβών, ἐν πύλαις θυγατρὸς πολλῶν· μυκτήρ σου ὡς πύργος τοῦ Λιβάνου σκοπεύων πρόσωπον Δαμασκοῦ·
κεφαλή σου ἐπὶ σὲ ὡς Κάρμηλος, καὶ πλόκιον κεφαλῆς σου ὡς πορφύρα, βασιλεὺς δεδεμένος ἐν παραδρομαῖς.
τί ὡραιώθης καὶ τὶ ἡδύνθης ἀγάπη, ἐν τρυφαῖς σου;
τοῦτο μέγεθός σου, ὡμοιώθης τῷ φοίνικι καὶ οἱ μαστοί σου τοῖς βότρυσιν.
εἶπα· ἀναβήσομαι ἐπὶ τῷ φοίνικι, κρατήσω τῶν ὕψεων αὐτοῦ, καὶ ἔσονται δὴ μαστοί σου ὡς βότρυες τῆς ἀμπέλου καὶ ὀσμὴ ῥινός σου ὡς μῆλα
καὶ ὁ λάρυγξ σου ὡς οἶνος ὁ ἀγαθός, πορευόμενος τῷ ἀδελφιδῷ μου εἰς εὐθύτητα, ἱκανούμενος χείλεσί μου καὶ ὀδοῦσιν.
Ἐγὼ τῷ ἀδελφιδῷ μου, καὶ ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ ἐπιστροφὴ αὐτοῦ.
ἐλθέ, ἀδελφιδέ μου, ἐξέλθωμεν εἰς ἀγρόν, αὐλισθῶμεν ἐν κώμαις·
ὀρθρίσωμεν εἰς ἀμπελῶνας, ἴδωμεν εἰ ἤνθησεν ἡ ἄμπελος, ἤνθησεν ὁ κυπρισμός, ἤνθησαν αἱ ῥοαί· ἐκεῖ δώσω τοὺς μαστούς μου σοί.
οἱ μανδραγόραι ἔδωκαν ὀσμήν, καὶ ἐπὶ θύραις ἡμῶν πάντα ἀκρόδρυα, νέα πρὸς παλαιά, ἀδελφιδέ μου, ἐτήρησά σοι.
Στρέψε προς εμέ το ειρηνικό σου πρόσωπο
Γύρνα, ν' αντικρύσω την εμορφιά σου
Τι να δείς στα χαμηλά μου μάτια?
Μα χορός ουράνιος
κρύβεται στα βήματά σου,
θυγατέρα του φιλήδονου Ναβάδ
Στ' ακρογιάλια των μηρών σου,
ο τεχνίτης τους ξεψύχησε
Ο σκαλισμένος ομφαλός σου
κρατήρας πλήρης γλυκού κρασιού
προσμένει τα τυχερά τα χείλη
Στην κοιλιά σου
η ξανθιά συγκομιδή του σίτου
κρυμμένη πίσω από τα κρίνα
Τα δυό σου στήθη
άγουρα ζαρκάδια στα λιβάδια του πόθου
παίζουν αμέριμνα
Από λευκό ελεφαντοδόντι
ο πύργος του λαιμού σου,
τα μάτια σου, λίμνες
με βυθισμένες πόλεις εντός τους
Κι η μύτη ως πύργο κομψό
διεκδικεί η Δαμασκός του Λιβάνου
Η κεφαλή σου τό όρος
των πορφυρών πλεξούδων
με τους δεμένους πισθάγκωνα βασιλείς,
αιχμάλωτους της ομορφιάς σου
Γιατί είσαι τόσο ωραία!
Η ηδονή αέρινη φορεσιά πάνω
στην αγαπημένη τρυφερή σου σάρκα!
Σαν φοίνικας είσαι ψηλή και λυγερόκορμη
και οι μαστοί σου σταφύλια
από αμπέλι γλυκό.
Ας ανέβω στα ύψη σου
να μεθύσω απ' τα σταφύλια
κι απ' την ανάσα των μήλων
Μου χάρισες το γλυκόπιοτο κρασί σου
το πρόσφερες στα χείλη μου
στα δόντια μου τις μελωμένες ρώγες
Μου ανήκουν είπες
όπως κι εγώ σ' εσένα
Με προσκάλεσες στους αγρούς
Το πρωί να μας βρει στους αμπελώνες
Αν ανθήσαν τα κλήματα,
αν οι ροδιές τα τρυφερά τους άνθη
έχουν ανοίξει, τότε κι εσύ
τους μαστούς σου θα μου δώσεις
Πάνω τους να λησμονηθώ
με του μανδραγόρα το βοτάνι
Τρυγώντας απ' το κορμί σου
όσα καιρό 'χες φυλάξει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
the eye
26-01-2009 @ 12:43 | ::up.:: ::rock.:: ::yes.:: | | Αστρογιογγι
26-01-2009 @ 14:30 | Δεν πιστευω να ειχες καμμια στο μυαλο σου;
Βρε σεις μαζι με τον Τακη...εκει στη Λαμια μερια
Δεν ανοιγετε κανενα μαγαζακι Σατυρων...
Τριαινων και καμακιων;...
Εγω θα γραφτω πρωτος
Το σχολιο θα αυτοκαταστραφει
απο μονο του
φερει ιους και υιους αυτων...
| | Γιάννης Χρυσέλης
26-01-2009 @ 14:42 | ελευθεριάζουσα απόδοση ::wink.::
θέσον με ως σφραγίδα επί την καρδίαν σου ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου,
διότι η αγάπη είναι ισχυρά ως ο θάνατος, η ζηλοτυπία σκληρά ως ο άδης,
αι φλόγες αυτής φλόγες πυρός, ανάφλεξις ορμητικωτάτη...
καλό βράδυ και κοίτα να κοιμηθείς απόψε::yes.:: | | ekptwtos
26-01-2009 @ 15:39 | MONTE THELW KI EGW AYTA POU PINEIS!!!!!!!!! ::cool.:: | | Αγνή
26-01-2009 @ 21:41 | έτοιμος κι ώριμος σαν τον πυρωμένο χαλκό,
σαν το αστραπόγεμο σύννεφο, σαν το φουσκωμένο
από γάλα βυζί.. τι να κάνω που μου θύμισες
Nietzsche | | swordfish
27-01-2009 @ 01:14 | ::oh.:: ::theos.:: ::yes.:: | | montekristo
27-01-2009 @ 01:24 | aurora καλημέρα κι αμάν κι αλι και τρισαλί ::smile.::
Βασίλη δεν είναι καλή ιδέα! Θα μας τις φάει όλες ο αίολος, εγώ αν απαγγείλω το παραπάνω θα με πιάσουν τα γέλια, ενώ ο αίολος θα τα λέει με στόμφο και θα κρέμονται όλες από τα χείλη του, οπότε εμείς θα μείνουμε νηστεύσαντες σάτυροι ::razz2.::
Γιάννη δεν νομίζω, κακή ίσως αλλά ελευθεριάζουσα? Πρόκειται για ένα ερωτικό ποίημα...
εκπτωτε δε χρειάζεσαι τίποτα εσύ ::smile.::
Αγνή θα με βάλεις να διαβάσω Νίτσε έτσι όπως πας...
αστραπόγεμο σύννεφο, φουσκωμένο από γάλα βυζί... πόσο δυνατές εκφράσεις!
καλημέρα Νίκη και Γουίλιαμ | | ειρήνη
28-01-2009 @ 03:08 | υπέροχο ::smile.:: | | Lame Duck
28-01-2009 @ 08:20 | ωραίος..ως εκπρόσωπος της θεωρητικής ....λέω συγχαρητήρια !!! ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
