Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μεταλλαγμένοι Τρομοκράτες
 «Αφήστε τα παιδιά να έρθουν προς εμένα, γιατί σ’ αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών». Μα όχι μόνο.. Και όχι απαραίτητα η Βασιλεία.. Το όνειρο τους ανήκει…
 
Αγριότητα και Άλογη συμπεριφορά, Παρά τον Λόγο, χωρίς Λογική, σε όλα τα επίπεδα είναι αυτό που γύρω μας υπάρχει.. Από τα πιο καθημερινά όπως η φούσκα των χρηματιστηρίων, των ομολόγων, του πετρελαίου, και η τελευταία, της χρηματοοικονομικής τάχατες κρίσης.. Κρίσεις πάνω στη λογική της «ανάπτυξης» και της «παραγωγής»..

Φτιάχτε και πουλήστε κραύγαζαν τα «χρυσά αγόρια» , οι κυνηγοί του χρήματος, οι φονιάδες συνειδήσεων και οι γενοκτόνοι των πλασμάτων του πλανήτη μας, μα και των συνανθρώπων τους.

Πουλήστε και κερδίστε, φτιάξτε νέα γενιά του μέσου ανθρωπάκου, του ρομποτάκου, καταναλωτή, με τα κουμπιά σε φανερά και σε κρυφά σημεία, να του τα πατάμε όταν θέλουμε..

Ένα για να ξυπνήσει το πρωί, άλλο για να τρέχει σε ασφάλτινες λεωφόρους σαν κοπάδι, άλλο για να ζει για να δουλεύει για ένα ξεροκόμματο, άλλο για να γα…σει όποια έχει τις προδιαγραφές σύμφωνα με τη διαφήμιση που θα του πασάρουμε, και μπόλικα για να καταναλώσει..

Και αν δεν μπορεί να χέσει στο τέλος με τα πλαστικά φαγητά που τον μπουκώνουμε, ε άλλο ένα για να φάει και μια σειρά χημικά, «φάρμακα» και καλά βαφτισμένα τα φαρμάκια, για να λειτουργεί όπως τον θέλουμε…

Και για να μη σηκώσει και κανένας κεφάλι, κάνουμε και κάνα δυό πολέμους, να πουλήσουμε και να δοκιμάσουμε τα υπερόπλα που φτιάξαμε.. Έτσι πετυχαίνουμε και να τα διαφημίσουμε για να τ’ αγοράσουν οι καλοί μας οι κυβερνήτες, που θα πάρουν τη μίζα τους, μα να είναι και ικανοποιημένοι μια και τα καλύτερα πήραν, και θα φάμε εν τη γεννέσει και όποιον το κεφάλι τολμήσει να σηκώσει..

Ε, τώρα αν το κάνουνε αυτό και κάποιοι που είχανε ευαισθητοποιήσει τον κόσμο όλο με την αδικία που έγινε εις βάρος τους, που ‘χάσαν άδικα εκατομμύρια συνανθρώπους τους, καλό είναι, γιατί και πιο εύκολο είναι να τους πείσουμε να αγοράσουν όπλα για να μην το ξαναπάθουν, μα και να βουλώσουμε του κόσμου τα στόματα γιατί θα πούμε «ρατσιστή και φασίστα» όποιον τολμήσει να πει δυο κουβέντες παραπάνω…

Όπως έγινε με τους Εβραίους στη Γάζα..

Έτσι σκέφτονται οι «θεόπνευστοι» αφεντάδες μας.. Αυτοί που «θεό» έχουν τα λεφτά, και μ’ αυτά το μικρό εγώ τους, και όχι μόνο, να καλύψουν προσπαθούν.. Αυτά τα εκτρώματα, που με το λευκό τον καρχαρία θα έπρεπε παρέα να κάνουν.. Αυτά τα δίποδα μεταλλαγμένα πλάσματα που για άνθρωποι τάχατες θέλουνε να περνιούνται.. Γιατί έχουν και καλά δυό μάτια δυο χέρια και δυο πόδια..

Και οι μεταλλαγμένοι μας τρομοκρατούν.. Πως αν αυτούς δεν έχουμε εκεί πάνω, «ασφάλεια» να βρούμε δεν μπορούμε..

Μα ο άνθρωπος δεν είναι αυτό που φαίνεται, σαν το παπά και τα ράσα..

Και γιατί μεταλλαγμένοι..; Γιατί άνθρωπος είναι αυτός που, εντάσσεται σε μια κοινωνία με σκοπό τη συνεργασία με τους συνανθρώπους του, για να μπορέσουν όλοι να προχωρήσουν και να γίνουν καλύτεροι σαν άνθρωποι ατομικά, μα και σα σύνολο. Αυτός που με το Λόγο, τη Λογική, εκείνη που το Δίκαιο αναγνωρίζει, πορεύεται και δρα. Εκείνος που μπορεί να ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο για την κοινωνία στην οποία ζει, για την ανθρωπότητα, για τον Κόσμο..

Και έχει βρεθεί ότι και κληρονομικά υπάρχει γονίδιο που έχει σχέση με τη γενναιοδωρία και τη συνεργασία. Το οποίο έχει επικρατήσει μια και συντελεί στην επιβίωση του ατόμου δια μέσω της κοινωνίας, μα και της κοινωνίας της ίδιας..

Οπότε αυτά τα «Χρυσά αγόρια», μα και όλοι αυτοί οι οποίοι έχουν το υπερτροφικό μα και ψυχανώμαλο «Εγώ», που τους ωθεί στο όνομα της «καλοπέρασής» τους, τους άλλους σκλάβους, και όχι συνεργάτες να θέλουν να έχουν, μεταλλαγμένοι είναι..

Και από τέτοιους ανώμαλους στην ψυχή και τη σκέψη «κυβερνιόμαστε»..

Μια και το αλτρουιστής πολιτικός, ανέκδοτο έχει καταντήσει πλέον..

Οπότε κάποια στιγμή να καταλάβουμε χρειάζεται..

Ότι συνένοχοι είμαστε.. Μια και η αδιαφορία, η ανοχή, ο ωχαδερφισμός, δολοφόνους σαν και κείνους μας κάνει…

Πώς…;

Με τι λεφτά άραγε αγοράστηκε η σφαίρα που σκότωσε τον Αλέξη…;

Με τι λεφτά τα τανκς και οι οβίδες που σκότωσαν τα παιδιά στη Γάζα…;

Με τι λεφτά οι μπουλντόζες που ακρωτηρίασαν τα δέντρα στην Αθήνα για να γίνει το παρκινγκ..;

Με τι λεφτά γίνονται οι βίλες των «πολιτικών» μας, που θα γίνονταν δρόμοι και νοσοκομεία...;

Με τι λεφτά, όλα όσα σε απάνθρωπες τσιμεντουπόλεις, σαν στρατόπεδα συγκέντρωσης που μοιάζουν, μα κάτι χειρότερο είναι, μαντρωμένους μας έχουν…;

Ναι με τα δικά σου, με τους φόρους, άμεσους και έμμεσους, που στα θεριά τους δίνουμε…

Και ως πότε θα σκοτώνουμε την ομορφιά, την ανθρωπιά, τη ζωή..;

Ως πότε θα ανεχόμαστε να μας κυβερνάν αυτοί που ούτε γεια δε θα τους λέγαμε αν ήμασταν γείτονες…;

Ως πότε θα βλέπουμε δακρυσμένοι το Άδικο…;

Ως που να καταλάβουμε ίσως, πως χρειάζεται να παλέψουμε…

Για να σκορπίσει η καταχνιά, για να μπορέσει ο ήλιος να φωτίσει, και να χαμογελάνε τα παιδιά…

Όλα τα παιδιά, και κείνα γύρω μας βλέπουμε, μα και κείνο που μέσα μας έχουμε…

Εκείνο που ξέρει..

Πως αυτό που μας κάνει ανθρώπους, είναι το να απλώνει το χέρι στον αδύναμο, το να βοηθάει το συνάνθρωπο, το να δίνει την αγάπη χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα, το να χαμογελάει στον ήλιο, το να χαίρεται για τη ζωή..

Εκείνο το παιδί, που όσο δύσκολες και να είναι οι καταστάσεις, να ονειρεύεται μπορεί. Να δει μπορεί τον κόσμο, όπως θα μπορούσε να είναι κι ας μην είναι ακόμα. Που παλεύει για τ’ όνειρό του, σε πείσμα του Βοριά.

Για να το δώσει και σ’ άλλους, όχι μόνο με τα λόγια, μα και με τη ζωή του, με τις πράξεις του, με την αγάπη του..

Και όσο υπάρχουν τέτοια παιδιά, τέτοιοι Άνθρωποι, υπάρχει και Ελπίδα, μα και βεβαιότητα…

Πως όλα να γίνουν μπορούν …




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Μονοπάτια για Αλλού, κι από Αλλού Φερμένα
      Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο
 
Ηypocrisy
27-01-2009 @ 16:40
Eτσι . Ακριβως .

τα ματια εχοντας στραμμενα στις αποτροπαιες εικονες ασταματητα

η μνημη ειναι συνειδηση
αφετηρια μοναχα τα διχως τελος ορια






ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
27-01-2009 @ 21:03
Πως όλα να γίνουν μπορούν...
Helene52
27-01-2009 @ 22:59
αυτό που μας κάνει ανθρώπους, είναι το να απλώνει το χέρι στον αδύναμο, το να βοηθάει το συνάνθρωπο, το να δίνει την αγάπη χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα, το να χαμογελάει στον ήλιο, το να χαίρεται για τη ζωή..
..........................................................................................................
Και όσο υπάρχουν τέτοια παιδιά, τέτοιοι Άνθρωποι, υπάρχει και Ελπίδα, μα και βεβαιότητα…
Πως όλα να γίνουν μπορούν …
Ακριβώς .... έτσι ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου
swordfish
28-01-2009 @ 00:53
Συμφωνώ απολύτως...αυτή είναι η αλήθεια είτε μας αρέσει είτε όχι! Καλή σου μέρα!
CHЯISTOS P
28-01-2009 @ 00:57
Πότε θα ποινικοποιηθεί ο ψυχικός βιασμός ?
ekptwtos
28-01-2009 @ 03:48
Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο!!!!!! ::yes.:: ::up.::
... άρα υπάρχω
28-01-2009 @ 08:25
....Νεφελοβάτη.... ρίχνεις χαλάζι.... κι ακούγεται!!!
elpidakwstopoulou
28-01-2009 @ 11:52
ποιός θα διδάξει στα παιδιά να ονειρεύονται ....σωστά...
μήπως τα λάθη επαναλαμβάνονται ....;
όλοι ήταν κάποτε παιδιά ....από εκεί ξεκίνησαν μην το ξεχνάς....


η ελπίδα μας !!! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
28-01-2009 @ 13:45
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νεφελοβάτης
31-01-2009 @ 08:13
Καλησπέρα Γιούλη.

Αποτρόπαιες εικόνες ειν’ δυστυχώς ο κόσμος μας γεμάτος, και άλογες επίσης..
Όρια δεν υπάρχουν, στο σύμπαν κι αν τα ψάξαμε, χωρίς σύνορα και όρια το άπειρο ευρέθει..

Όρια είμαστε εμείς, το πεπερασμένο των δυνατοτήτων του ανθρώπινου μυαλού, μα και εκείνα που άλλοι, σαν φραγμούς μας έχουν βάλε.. Μια και τις δυνατότητες, δεν τις ξέρουμε του μυαλού στ’ αλήθεια.. Άλλοι μας τις είπαν..

Καλησπέρα Γιώργο.. Και ναι μπορούν.. Όλα…

Καλησπέρα Ελένη.

Έτσι εύχομαι, ελπίζω και πιστεύω.. Πως όσο υπάρχουν Άνθρωποι, μπορεί και τ’ όνειρο, το κάθε όνειρο, πραγματικότητα να γίνει..

Καλησπέρα Άννα-Νίκη. Ένα κομμάτι της αλήθειας είναι, αυτό που μπόρεσα να δω, γιατί μόνο μικρές εικόνες απ’ το πάζλ νιώθω πως μπορούμε να κατανοήσουμε κάθε στιγμή.. Και έχει αυτή η αλήθεια και φως και σκοτάδι.. Και επιλογή επίσης.. Για το τι θα κάνουμε και ‘μεις από κει και μετά…

Δεν ξέρω πότε θα ποινικοποιηθεί Χρήστο.. Αν και χλωμό το βλέπω καθώς εδώ τις γενοκτονίες ατιμώρητες αφήνουν.. Αν και τώρα που το σκέφτομαι μάλλον θα ποινικοποιήσουν εκείνους που στον ψυχικό το βιασμό αντιδρούν..

Καθώς νομιμότατο είναι το να έχει ο καθένας τηλεόραση, και να βιάζουν τις ψυχούλες των παιδιών του, όλοι οι και καλά σοφοί και έγκριτοι δημοσιο-γράφοι και άλλοι τέτοιοι εκεί μέσα..

Αν και υπάρχει απάντηση.. Το κουμπάκι δεν πατάς, όπως εγώ εδώ και τρία χρόνια..

Κατά τ’ άλλα όμως δεν το βλέπω.. Μάλλον κάτι σαν το βατοπάιδι ένα πράμα..

Καλησπέρα ekptwtos, όσο ονειρευόμαστε, πάντα Ελπίδα θα υπάρχει..

Καλησπέρα άρα υπάρχω. Δυστυχώς δεν το ρίχνω εγώ το χαλάζι.. Άλλοι μας το πετάν, από ψηλά ευρισκόμενοι κυρίως, κυβερνώντες μας θαρρούν.. Λίγο πιο εμφανές το κάνω καμιά φορά..

Το θυμάμαι πως όλοι ήταν κάποτε παιδιά Ελπίδα.. Και τα λάθη όπως και η ιστορία, αν κάτι δεν διδασκόμαστε απ΄ αυτά, κύκλους κάνουν.. Και θα είμαστε καταδικασμένοι σαν άνθρωποι και σαν ανθρωπότητα, τα ίδια να κάνουμε ξανά, και τα ίδια στα παιδιά μας να μεταδίδουμε..

Άλογα, άκριτα, και ψυχαναγκαστικά.. Μέχρι που να συνειδητοποιήσουμε.. Αν όχι οι ήδη μεγάλοι, μεταλλαγμένοι αφεντάδες, αν δεν προλαβαίνουμε εμείς, εκείνα αξίζουν.. Ένα αύριο Δίκαιο, Ανθρώπινο, Ξάστερο..

Σ’ ευχαριστώ Φωτεινή.

Καλό βράδυ εύχομαι σε όλους.
mantinada
31-01-2009 @ 20:45
Μεταλλαγμένοι αυτοί, μεταλλαγμένοι κι εμείς...

Δεν είμαστε άνθρωποι πια,
όπλα στα χέρια τους είμαστε...

Είμαστε οι μολότωφ τους,
τα περίστροφά τους,
οι πυραύλοι τους...

Είμαστε το σκοινί στην αγχώνη,
η λεπίδα στη λαιμητόμο,
το ρεύμα στην ηλεκτρική καρέκλα...

Κι όλα αυτά με την ανοχή μας (ή μήπως τη συνενοχή μας;)...

Μεταλλαγμένοι, ναι, μα πόσοι είναι ώστε να
μπορούν να κάνουν κουμάντο στις ζωές μας,
να βιάζουν ασύστολα τα Όνειρά μας;

Πόσοι είναι ώστε να είναι αδύνατο να τους αντισταθούμε;

Στ' αλήθεια δε μπορούμε να αντισταθούμε;;;

Εδώ γελάμε...
Γιατί είναι τόσο ασήμαντα λίγοι για να έχουν τη δύναμη να
κάνουν τόσο σημαντικά μεγάλη ζημιά...
Κι όμως η ζημιά γίνεται...

Γιατί εμείς την προκαλούμε πριν από αυτούς όταν επιλέγουμε
να τους δώσουμε τη δύναμη αυτή...
Τη δύναμη της εξουσίας...

Κι έπειτα, όταν αντικρίζουμε την κατάχρηση εξουσίας εις βάρος μας
η μόνη αντίδραση που έχουμε είναι εκείνη η κλασσική πλέον
"ποιος είμαι εγώ που θα αλλάξω τον κόσμο;"

Μέσα μας ας κοιτάξουμε πρώτα,
ας ξυπνήσουμε πρώτα,
κι ύστερα τα παντοδύναμα μεταλλαγμένα "ανδρείκελα" θα
είναι απλά "ανδρείκελα"...

Την καλημέρα μου Ουρανέ μου,
καλό μας μήνα!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο