| |
| | Για την καρδιά της πριγκίπισσας Έλλης |  | | | ...Για την δική μας Έλλη!! | | |
Ένας ολόκληρος στρατός απο άντρες,
είναι παρατεταγμένος στο πεδίο της μάχης,
και περιμένει τις διαταγές Της Πριγκίπισσας Έλλης...
Όλοι οι άντρες σε θέσεις μάχης, ετοιμοπόλεμοι,
χωρισμένοι σε σειρές, περιμένουν το σύνθημά Της,
και μόλις Εκείνη δώσει το σύνθημα, ο καθένας μόνος,
θα αρχίσει να μάχεται, για την μία και μοναδική θέση,
στην πολυπόθητη καρδιά, Της Πριγκίπισσας Έλλης...
Όλοι οι στρατιώτες, είναι έτοιμοι να πεθάνουν,
να σφακτούν μεταξύ τους, μπροστά στα μάτια Της,
για να κερδίσουν μια θέση στην καρδιά Της...
Όλοι κρατούν μακριά κοντάρια, και ξίφη θεόρατα,
για να κατατροπώσουν τον αντίζηλό τους, με κάθε κόστος,
μέχρι να εξοντωθούν, όλοι οι αντίπαλοι μεταξύ τους...
Κι όταν η μάχη τελειώσει, και μείνει μόνο ο ένας και ικανός,
τα άψυχα κορμιά τους, παρατεταγμένα, θα γίνουνε χαλί,
στα πόδια Της Πριγκίπισσάς τους, να περπατήσει επάνω τους,
για να στέψει τον νικητή, αυτόν που θα επιβιώσει μετά τη μάχη,
αυτόν που πραγματικά αξίζει, την πολυπόθητη θέση,
με ένα χρυσό στεφάνι, απο τους πιο πολύτιμους λίθους...
Όσοι απο τους τραυματίες, καταφέρουν και επιζήσουν,
θα ταχθούν υπό τις διαταγές, Της Πριγκίπισσάς τους,
και θα γίνουνε οι παντοτινοί Της σκλάβοι, υποταγμένοι,
στην όμορφιά Της, στην δική τους Πανέμορφη Έλλη...
ʼλλωστε αυτό, είναι το μοναδικό τους όνειρο,
αυτά είναι τα αληθινά τους αισθήματα και ιδανικά,
να μπορέσουν να υποταχθούν, να γίνουν χαλί στα πόδια Της,
αν δεν καταφέρουν να κερδίσουν, την θέση στην καρδιά Της,
και να γίνουν δούλοι, Της Λατρεμένης τους Πριγκίπισσας...
Ένας όμως θα είναι πραγματικά, ο μεγάλος τυχερός,
αυτός που αλώβητος απο τη μάχη, θα στεφθεί νικητής,
ο μόνος άξιος σύντροφος, για την Πριγκίπισσα Έλλη...
Ποιός όμως θα είναι τελικά, ο τυχερός της καρδιάς της?
Με πόσα άψυχα κορμιά, θα γεμίσει το πεδίο της μάχης,
για να περπατήσει επάνω τους, Η Αγαπημένη τους Έλλη,
και να στέψει τον μεγάλο νικητή, της καρδιάς της?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
elli
03-03-2005 | Κοίτα Γιώργο θα σου απαντήσω με στιχουργικό χιούμορ τώρα...Για να μην πάρω στα σοβαρά αυτά που γράφεις , γιατί ουαί και αλοίμονό μου....Δεν είμαι πριγκίπισσα μα μια τσιγγάνα αλήτισσα... Ταξιδεύω στο μακρινό το πέρας πάνω στο χρυσόμαλλό μου δέρας και φοβάμαι τον άντρα το τέρας... Για αυτό κανείς δεν είναι ποτέ μοναδικός ο νικητής, αλλά της ψυχής μου ο βιαστής... Ευχαριστώ πάντως για τον κόπο σου να γράψεις!!! | | kallia
03-03-2005 | αχου!!!! καλα ε? επαθα τωρα!!! | | stigmi
03-03-2005 | Εγραψες παλι καλε μου φιλε...στην υγεια της το λοιπον!! | | Ανδρέας Ανδρέου
03-03-2005 | Είναι πολύ συγκλονιστικό Γιώργο το ποίημά σου και περίτεχνα δημιουργημένο.Έξοχα! Η Έλλη πάντως πρέπει να το χει για τιμή που υπήρξε η μούσα σου:) | | Γιώργος_Κ
03-03-2005 | Έλλη σου απαντώ με μια φατσούλα........ :) | | Γιώργος_Κ
03-03-2005 | Αγαπητή μου Κάλλια, Stigmoula και φίλε Ανδρέα, χαίρομαι που σας άρεσε και ευχαριστώ θερμά!! | | pavlos
03-03-2005 | ααα ρε φίλε Κόκκινε...δεν αλλάζεις ποτέ...πάντως έχεις τον τρόπο σου με τις γυναίκες....τώρα το κατά πόσο φτάνεις στον επιθιμιτό σκοπό δεν ξέρω....μάλλον το γνωστό ρητό "π.., ξύλο, ψέμα" είναι πιο αποδοτικό...:-) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
