Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ισως
 
O κόσμος αρχίζει,η μέρα ξημερώνει
Δύσκολα ανασαίνω,αόριστα χαμογελώ
Κάθε στιγμή μου φεύγει σαν όνειρο, χάνεται σα σκόνη
Έτσι περιπλανιέμαι στη μοίρα μου,αργοπορώ σε κάτεργο ελεεινό

Ξυπνάω μούσκεμα στα φιλιά σου
Μ’ένα στίχο στο στόμα
Στις ατραπούς που γερνάω μελετώ τ’όνομά σου
Τα αίματα γδύνομαι,στον πόθο σου ντύνομαι και γίνομαι λιώμα

Δίχως νάσαι εδώ να διασχίζω το σώμα σου στη μέση κάθε άχαρης νυχτιάς
Ίσως και νάναι εξευτελιστικό
Να καπνίζω φίλτρα της αγάπης σε νεκρά καφενεία της συμφοράς
Ίσως και νάναι οδυνηρό

Ίσως το μέλλον μου ή στην αυταπάτη μου να ζώ
Κι όμως μ’ένα καημό στο πρόσωπό μου
Κάθε φωνή σου ,τ’άρωμά σου σα ζητιάνος ακολουθώ
Γυρνώντας απ’το θάνατο μου

Έχω βολευτεί απο καιρό στους γκρίζους μου ουρανούς
Συνήθισα το θαύμα να προσμένω,για σέ να ξενυχτώ
Να ξεγελώ καθρέφτες σκοτεινούς
Να νιώθω ασφάλεια που σ’αγαπώ

Ακούω στα χρόνια που μου όρισαν
Τα λαθραία βήματα μιάς ζωής φοβισμένης
Νιώθω στα χρόνια που μας χώρισαν
Τα σφάλματα ,τ’αθώα σκιρτήματα μιας καρδιάς σκοτωμένης

Μα δεν νοιάζομαι να σέρνομαι σα θηρίο τυφλό στην ερημιά
Δεν ντρέπομαι μες στις χαράδρες του έρωτα σαν τρελλός να σε ζητώ
Να καταργώ αποστάσεις ,θάλασσες και βουνά
Και να πονώ,να πονώ που σ’αγαπώ







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Spartinos
28-01-2009 @ 01:33
Υπεροχο!!!
καλημερα
Ελένη Σ.
28-01-2009 @ 02:31
"Τα αίματα γδύνομαι,στον πόθο σου ντύνομαι και γίνομαι λιώμα"

"Να καπνίζω φίλτρα της αγάπης σε νεκρά καφενεία της συμφοράς
Ίσως και νάναι οδυνηρό"

Τι γράφεις Άντη μου, τι γράφεις!!!!!!!!!!!!!!!!
Helene52
28-01-2009 @ 02:55
Μα δεν νοιάζομαι να σέρνομαι σα θηρίο τυφλό στην ερημιά
Δεν ντρέπομαι μες στις χαράδρες του έρωτα σαν τρελλός να σε ζητώ
Να καταργώ αποστάσεις ,θάλασσες και βουνά
Και να πονώ,να πονώ που σ’αγαπώ
Τελειώσαν πλέον τα λόγια ... δεν ξέρω τι άλλο να γράφω ... και πως να σχολιαζω ....
Το θαυμασμό μου και την καλημέρα μου !!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Mικρουλι
28-01-2009 @ 03:05
"Ξυπνάω μούσκεμα στα φιλιά σου
Μ’ένα στίχο στο στόμα
Στις ατραπούς που γερνάω μελετώ τ’όνομά σου
Τα αίματα γδύνομαι,στον πόθο σου ντύνομαι και γίνομαι λιώμα"

Καταπληκτικό!! ::yes.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
28-01-2009 @ 03:26
Ακόμα μια υπέροχη δημιουργία ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ekptwtos
28-01-2009 @ 03:32
Έχω βολευτεί απο καιρό στους γκρίζους μου ουρανούς
Συνήθισα το θαύμα να προσμένω,για σέ να ξενυχτώ
Να ξεγελώ καθρέφτες σκοτεινούς
Να νιώθω ασφάλεια που σ’αγαπώ
EISAI POIHTHS!
swell52
28-01-2009 @ 05:25
Τραγουδώ για να μην κλαίω.
Κλαίω από πόνο.
Πονώ γιατί αγαπώ.
Αγαπώ εσένα.
Εσύ με κάνεις να τραγουδώ.

Αγάπη και πόνος είναι συνυφασμένα..
petrwnas
28-01-2009 @ 08:40
καλησπέρα Υπέροχο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
idroxoos
28-01-2009 @ 09:02
Μα δεν νοιάζομαι να σέρνομαι σα θηρίο τυφλό στην ερημιά
Δεν ντρέπομαι μες στις χαράδρες του έρωτα σαν τρελλός να σε ζητώ
Να καταργώ αποστάσεις ,θάλασσες και βουνά
Και να πονώ,να πονώ που σ’αγαπώ


::wink.:: ::up.::
iraklisv
28-01-2009 @ 10:03
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
elpidakwstopoulou
28-01-2009 @ 13:24
Ακούω στα χρόνια που μου όρισαν
Τα λαθραία βήματα μιάς ζωής φοβισμένης
Νιώθω στα χρόνια που μας χώρισαν
Τα σφάλματα ,τ’αθώα σκιρτήματα μιας καρδιάς σκοτωμένης

πονάει πάντα .....όσα χρόνια κι αν περάσουν !!!
::up.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
28-01-2009 @ 13:43
Έχω βολευτεί απο καιρό στους γκρίζους μου ουρανούς
Συνήθισα το θαύμα να προσμένω,για σέ να ξενυχτώ

::up.:: ::hug.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο