| |
Ήρθε η αύρα σου σαν άνεμος και έφερε
Την μυρωδιά σου και βροχές της Αφρικής
Στο πέρασμα σου τίποτε όρθιο δεν έμεινε
Έμειναν μόνο τα συντρίμμια της ψυχής
.
Γύρισε η νύχτα και σκοτάδι μας ξημέρωσε
Κι έτσι γαζώθηκε στο στόμα το φιλί
ʼλλη μια μέρα που τα λάθη μου φανέρωσε
Και έτσι μου χάρισε μια νέα απειλή
.
Πέρασε ο χρόνος και τα χρόνια μου παρέσυρε
Και με παράτησε στου δρόμου τη γωνιά
Της μοναξιάς μου τα σκοινιά διπλά τα έδεσε
Και με φυλάκισε σε υπόγεια κελιά
Χτύπησε ύπουλα ο χειμώνας και με πλήγωσε
Κι έτσι θαφτήκαμε κι εμείς στην ερημιά
Σαν φίλος ξένος ο εαυτός μου και με ζύγωσε
Και με προσπέρασε με βήματα αργά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
