| |
[align=center]Απελπίζομαι ...
πρέπει να κάνω την αυτοκριτική μου και τα χάνω
Δεν με βρίσκω πούθενα,
τίποτα δεν βρίσκω
Βυθίζομαι...
με ψάχνω παρακάτω κι όμως πνίγομαι
Δεν ξέρω που να πάω!
δεν θέλω κάτι να ζητάω
Πιάνω πάτο
ωραία...
--καλά είναι εδώ--
η ασφάλεια του τέλους...
Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι να πιάνω πάτο
Η κατρακύλα είναι αυτή που πονάει
--όχι το φρένο--
Και ο πάτος είναι φρένο..
Δεν χρειάζεται να καταλάβεις
ούτε εγώ αντέχω...
Απλά στον πάτο δεν υπάρχει παραπέρα
Κάθε βράδυ εκεί τελειώνω.
Κάθε πρωί από εκεί αναδύομαι.
Ανάβω και σβήνω ξανά και ξανά...
Κάνω παρέα με το υπάρχω...
και με το χάνομαι...
--Σ'αγαπάω--
Όπως είσαι όταν δεν είσαι εσύ!
Δεν χρειάζεται να καταλάβεις
εγώ το αντέχω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
