|
| Αναζήτηση | | | Αφιερωμένο σ' ότι αναζητάει ο καθένας μας, σ΄ ένα θεό, στην ελπίδα, στην πίστη που μας δίνει δύναμη να αντέξουμε τα αδύνατα... | | Αναζήτηση
Σε έψαξα παντού.
Σε ζήτησα παντού.
Εκεί που το αύριο
σμίγει με το σήμερα
και γίνεται χθες.
Σε γύρεψα εκεί
όπου χρόνος παύει να υπάρχει
και οι μορφές ρέουν απαρατήρητες,
έξω από τη διάσταση,
έξω από το κατεστημένο.
Σε ζήτησα μέσα στο πλήθος,
στα πρόσωπα που προσπερνούν
βουβά και απρόσιτα.
Σε γύρεψα στο φως και στο σκοτάδι,
στο άπειρο και στο μηδέν,
μα δε σε βρήκα πουθενά.
Σε ζήτησα στο φόβο
που προξενεί η θύελλα στην ψυχή μου,
στη μελαγχολία της βροχής,
στις χορδές του ουράνιου τόξου
που σημαίνουν το τέλος της καταιγίδας,
τη λύτρωση από το φόβο.
Σε ζήτησα στη λευκή αγνότητα
μιας νυφάδας χιονιού,
στη γλύκα του φθινοπωρινού πρωινού,
στο νοτισμένο χώμα,
στην ανοιξιάτικη δροσιά,
στην κάψα του καλοκαιριου,
μα δε σε βρήκα.
Σε ζήτησα στις φυλωσιές ενός δέντρους,
στο δροσερό ρυάκι μιας πηγής,
στο μελαγχολικό τραγούδι μιας φλογέρας,
σ΄ ένα ηλιοβασίλεμα,
στην αφρισμένη θάλασσα,
στους άγριους ανέμους,
στο γέλιο και στο κλάμα ενός παιδιού,
μα δε σε βρήκα.
Σε έψαξα σε κάθε γωνιά
εκεί όπου πέρασες,
εκεί όπου στάθηκες,
μα δε σε πρόλαβα
είχες φύγει πριν έρθω.
Σε γύρεψα παντού
και όταν νόμισα πως σε βρήκα
άπλωσα τα χέρια να σε πιάσω
και πόνεσα από την προσπάθεια
μα ξέφυγες μέσα από τα δάχτυλά μου.
Σε ζήτησα σε πράξεις γενναιόψυχες
και επιθυμίες ταπεινές,
σε χαρά και σε λύπη,
σε ένα δάκρυ και σ΄ ένα χαμόγλο
μα δε σε βρήκα.
Σε φώναξα παντού, σε πόθησα
με σώμα και ψυχή συνταιριασμένα,
με όλες τις αισθήσεις τεντωμένες.
Σε γύρεψα όπως το διψασμένο χώμα τη βροχή,
όπως το βρέφος ζητά το γάλα
και την αγκαλιά της μάνας,
όπως ο μελλοθάνατος τη σωτηρία.
Σε έψαξα παντού
σε γύρεψα παντού απελπισμένα
και όταν κουρασμένη
από την άκαρπη προσπάθεια
στράφηκα με απόγνωση μέσα μου
σε βρήκα θρονιασμένο στην ψυχή μου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 16 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| Περπάτα στη ζωή με θάρρος, μη λυγάς. Μονάχα αυτοί που λύγισαν χαθήκαν... | | |
|
aprobleptos 29-01-2009 @ 01:16 | και όταν νόμισα πως σε βρήκα
άπλωσα τα χέρια να σε πιάσω
και πόνεσα από την προσπάθεια
μα ξέφυγες μέσα από τα δάχτυλά μου.
*** η δυναμη του αδυνατου κ του ακατορθωτου, υπεροχο!!!...πολυ κοντα με ενα παλιοτερο δικο μου με τιτλο Περεντευνα *** ::yes.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 29-01-2009 @ 02:30 | Περπάτα στη ζωή με θάρρος, μη λυγάς. Μονάχα αυτοί που λύγισαν χαθήκαν...
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Μαρία Χ. 29-01-2009 @ 02:54 | "Εκεί που το αύριο
σμίγει με το σήμερα
και γίνεται χθες."
Σου εύχομαι το χθες να σμίξει με το αύριο και να γίνει σήμερα !
::love.:: | | iraklisv 29-01-2009 @ 04:17 | Δεν ξέρω αν το είχες διαβάσει?
ΣΕ ΨΑΧΝΩ.
ΣΤΗ ΔΡΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΙΝΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ,
ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ,
ΣΤΙΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ,
ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΕΤΑΛΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ.
ΣΤΑ ΑΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ.
ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΘΟΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ.
ΣΤΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΑ ΝΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΙΜΝΕΣ.
ΣΕ ΨΑΧΝΩ,
ΣΤΑ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ,
ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΒΙΒΛΙΑ,
ΣΤΑ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΑ ΣΥΡΤΑΡΙΑ.
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ,
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ,
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΩΠΗ.
ΣΤΟΥ ΥΓΡΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ.
ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ,
ΣΤΙΣ ΜΕΤΕΩΡΕΣ ΣΚΕΨΗΣ.
ΣΕ ΨΑΧΝΩ,
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΨΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ.
ΣΤΙΣ ΧΑΡΑΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ
ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΛΟΓΟΥ ΤΙΣ ΟΠΛΕΣ.
ΣΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΚΟΙΤΩ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.
ΣΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ,
ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΑΘΑΡΙΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ.
ΣΕ ΨΑΧΝΩ,
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΛΑΛΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΣΤΟΥΣ ΧΑΜΕΝΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ.
ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ.
ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΡΕΛΩΝ.
ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΗΓΑΔΙΑ.
ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ,
ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ,
ΣΤΟ ΓΙΑΤΙ.
ΣΕ ΨΑΧΝΩ.
ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ.
ΜΑ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ, ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑ.
ΣΑΝ ΠΕΣΜΕΝΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΘΟΜΑΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΣ.
ΤΟΤΕ ΣΕ ΒΡΗΚΑ.
ΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ.
ΜΕΣΑ ΜΟΥ.-
| | ste_bee 29-01-2009 @ 07:11 | Ο τελευταίος στίχος ειδικά με ισοπέδωσε.Γενικότερα είναι ένα πολύ έντονο-τρυφερό ποιήμα άλλα το φινάλε του ήταν ::1481.:: | | idroxoos 29-01-2009 @ 08:22 | Σε έψαξα παντού
σε γύρεψα παντού απελπισμένα
και όταν κουρασμένη
από την άκαρπη προσπάθεια
στράφηκα με απόγνωση μέσα μου
σε βρήκα θρονιασμένο στην ψυχή μου.
::wink.:: ::up.:: | | swordfish 29-01-2009 @ 09:25 | στράφηκα με απόγνωση μέσα μου
σε βρήκα θρονιασμένο στην ψυχή μου.'' Μεγάλη αλήθεια!!!
::yes.:: ::up.:: ::kiss.:: | | heardline 30-01-2009 @ 14:52 | Όπως το λές, η πίστη είναι μέσα μας, στον εσώτερο εαυτό μας, σ' αυτό που ονομάζουμε συνείδηση, η αναζήτηση γίνεται και πάντα μέσα μας βρίσκουμε την απάντηση.
Πολύ καλό και ένα άριστα για την φιλοσοφημένη σκέψη | | xxix86 31-01-2009 @ 10:26 | Η λέξη θρονιασμένος στο τέλος δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης περί της αλήθειας που βγαίνει απ' το ποίημα σου...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Kυπριωτης 31-01-2009 @ 11:54 | Πολύ καλό..μπράβο!!!!! | | iraklisv 03-02-2009 @ 09:17 | Τελικά δεν μου απάντησες. | | swell52 04-02-2009 @ 08:19 | iraklisv καλησπέρα.
΄Οχι δεν το είχα διαβάσει. Τώρα το διάβασα και μου αρέσει πάρα πολύ. Νομίζω πως εξάντλησες το θέμα.
::up.:: ::up.:: | | iraklisv 04-02-2009 @ 10:55 | Το έχω ανεβάσει πριν 1 μήνα, πολλές ομοιότητες και ειδικά το τέλος.
| | swell52 04-02-2009 @ 11:55 | Τα λόγια σου τα παίρνω καλοπροαίρετα.
Δεν αντιγράφω, αν δεν έχω κάτι να πω, απλά δεν λέω τίποτα.
Το συγκεκριμένο μου είναι γραμμένο το 14/1/1974.
Καλό σου βράδυ | | iraklisv 04-02-2009 @ 12:27 | Αυτό περίμενα να ακούσω ,ασφαλώς είμαι καλοπροαίρετος, απλός μου έκανε εντύπωση. όμορφες συμπτώσεις,να είσαι καλά.
Αν θέλεις σβήσε και τα σχόλια. | | Just Me! 04-02-2009 @ 13:54 | ::1255.::::1255.::::1255.::
Εντάξει...Το τέλος είναι όλα τα λεφτά!Υπέροχο...Συγχαρητήρια! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|