| |
Γυρνάω στο τρελάδικο
που μ΄ έκανε κατάδικο
να ζω μες τις αρένες.
Στον ίσκιο σου από χάλυβα
πενθούν σε φτωχοκάλυβα
καρδιές φυλακισμένες.
Τρελή μου πόλη
ποιες αμαρτίες συγχωρείς
και ποια κρίματα;
Ζωή μου φάλτσα
χωρίς αιτία αδιαφορείς
κι έχω διλήμματα.
Φεγγάρια αξημέρωτα
γεμάτα από έρωτα
θυμάμαι σαν ταινία.
Θυμάμαι την ανάσα σου
γελάς μέσα στην κάσα σου
πεθαίνω από ανία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
